سعدی » مواعظ » قطعات » شمارهٔ ۴۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چه سود از دزدی آنگه توبه کردن</p></div>
<div class="m2"><p>که نتوانی کمند انداخت بر کاخ</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بلند از میوه گو کوتاه کن دست</p></div>
<div class="m2"><p>که کوته خود ندارد دست بر شاخ</p></div></div>

کلیات سعدی به تصحیح محمدعلی فروغی، چاپخانهٔ بروخیم، ۱۳۲۰، تهران » تصویر 1210

شمارهٔ ۴۴

چه سود از دزدی آنگه توبه کردن
که نتوانی کمند انداخت بر کاخ
بلند از میوه گو کوتاه کن دست
که کوته خود ندارد دست بر شاخ

هوش مصنوعی: این شعر به نقد دزدی و توبه کردن از آن می‌پردازد. شاعر می‌گوید که چه فایده‌ای دارد اگر کسی دزدی کند و سپس توبه کند، در حالی که نتوانسته از ثروت و امکانات دیگران بهره‌مند شود. همچنین اشاره به این دارد که باید از خواسته‌های غیرمجازی چون دزدی دوری کرد، چرا که خودخواهی و ناتوانی در دستیابی به خواسته‌های صحیح می‌تواند انسان را به سمت سقوط ببرد.

شمارهٔ ۴۲

شمارهٔ ۴۳

هوش مصنوعی: توبه کردن از دزدی زمانی سودمند است که بتوانی به چنگ آوردن آنچه دزدیده‌ای، برساخت و پاسخی برای آن داشته باشی. در غیر این صورت، توبه فایده‌ای ندارد.

چه سود از دزدی آنگه توبه کردن

که نتوانی کمند انداخت بر کاخ

هوش مصنوعی: از میوه‌ی درخت بالا برو و دستت را کوتاه کن، زیرا خودت که در بلندی هستی، نمی‌توانی به راحتی به شاخ درخت دسترسی پیدا کنی.

بلند از میوه گو کوتاه کن دست

که کوته خود ندارد دست بر شاخ

شمارهٔ ۴۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده