این شعر رو باید به چشم یه عده حکام خائن کرد که دست دوستی با نصارا و یهود داده اند و دست از مسلمانان برداشته اند
این امت با بیش از 1 میلیارد اگر متحد بودند و دارای یک حکومت واحد بر کل دنیا حکومت میکردند ولی دریغ از این خائنین ملی گرا که به تجزیه امت اسلامی مشغول هستند

یعنی :
مرگ خوب است برای هسایه
تعصب در همه جا و از هرکس ناپسند است ، حتا از جناب سعدی .

شاید این ابیات را سعدی رحمت الله بعد از شکنجه و سختی و بیگاری که در آن هفت سال اسارت در دست اشغالگران صلیبی در منطقه فلسطین و شام («طرابلس» و «عکاء» در لبنان و ساحل مدیترانه امروزی) کشیده سروده باشد.

سعدی بسیار دنیا دیده بود و چون عالم دین بود در خصوص ادیان دیگر تحقیق و حتی با ایشان مباحثه میکرد. او هم با یهودیها و هم با مسیحیها و هم با هندوها زندگی کرد و آنها و راه و رسمشان را خوب میشناخت. با یهودیها و هندوها تعمدا دیدار و گفتگو داشت و با مسیحیها به اشتباه و گم کردن راه و اسیر شدن بدستشان. و از هر سه گروه و بوسیله آنها سختیهای زیادی کشید.
از فریبکاری و نفاق و خشونت در این سه فرقه که در برخی مواقع از دست ایشان و برای فرار از قتل در فرار بود یا در زندان و عذاب ملول بود.