با سلام، در بیت ششم این غزل، مصراع دوم باید اینگونه اصلاح شود:
ما دهل در گردن و خر در خلاب افکنده ایم
واژه خلاف در اینجا هم وزن و هم معنی را به هم میریزد.
خلاب: گل و لای به هم آمیخته و زمین باتلاقی که پای آدمی و چهارپا در آن بماند.
خر در خلاب افکندن یا خر در خلاب راندن :
کنایه از انجام دادن کارهای بیهوده ای است که احتمال ضرر داشته باشند.
با تشکر از سایت خوبتان.

بیت5 با این بیت پروین قرابت دارد:
(ما نمی پوشیم عیب خویش،اما دیگران /عیب ها دارند و از ما جمله را پوشیده اند)

پیشانی کردن یا پیشانیدن اینجا به معنای رودررو شدن است یعنی دقیقا مانند واژه ی confront انگلیسی که front آن از فرانسه به معنای پیشانی است

جناب کیخا،
دوستان مدتهاست که در بدر بدنبال شمایند، امید که باز گشتتان موقتی نباشد...

چه فرخنده است دیدار دو یار دلپذیر در خم این کوچه...

سلام
از سایت " واژه یاب " استفاده کنید .
www.vajehyab.com
ممنون
ضمنا در غزل سعدی واژه ی "خلاب " درست است
پیوند زیر را ببینید
پیوند به وبگاه بیرونی
سعدیا پرهیزگاران خودپرستی می کنند
ما دهل در گردن و خر در خلاب افکنده ایم .

در بیت بسیارزیبای تعریف صفای نفس وصداقت ذات :هیچ کس بی دامنی ترنیست اماپیش خلق=زیرمی پوشندومابرآفتاب افکنده ایم

معنی بیت هیچ کس بی دامن تر نیست لیکن پیش خلق را متوجه نمیشم ممنون میشم کسی توصزح بدهد

در نسخه دیگری اینجور دیده ام که مفهوم رابهتر میرساند.هیچکس بی دامن ترنیست درعالم ولی .....خلق میپوشند ومادرآفتاب افکنده ایم.

تردامن
لغت‌نامه دهخدا
تردامن . [ ت َ م َ ] (ص مرکب ) کنایه از فاسق و فاجر و بدگمان و عاصی و مجرم و گناهکار و آلوده ٔ معصیت

واقعا شاهکاره!

هیچکس بی دامنی تر نیست لیکن پیش خلق

باز می‌پوشند و ما بر آفتاب افکنده‌ایم

از دید من درست آنست که نوشته شود «بازمی‌پوشند» و نه «باز می‌پوشند.» این بیت می‌رساند که همگان دُژکاری و کاستی‌ دارند. دگرسانی در آنجاست که دیگران آن را پنهان کرده‌اند ولی ما آن را پیش چشم همگان قرار داده‌ایم تا نقدمان کنند. مصراع دوم همچنین این معنا را می‌رساند که دیگران جامهٔ خیس را همانگونه می‌پوشند ولی ما زیر آفتاب پهن کرده‌ایم تا خشک شود. 

رحمت بر پدر و مادرت!