گنجور

غزل شمارهٔ ۱۵

هر که هر بامداد پیش کسیست
هر شبانگاه در سرش هوسیست
دل منه بر وفای صحبت او
کآنچنان را حریف چون تو بسیست
مهربانی و دوستی ورزد
تا تو را مکنتی و دسترسیست
گوید اندر جهان تویی امروز
گر مرا مونسی و همنفسیست
باز با دیگری همین گوید
کاین جهان بی تو بر دلم قفسیست
همچو زنبور در به در پویان
هر کجا طعمه‌ای بود مگسیست
همه دعوی و فارغ از معنی
راست گویی میان تهی جرسیست
پیش آن ذم این کند که خریست
نزد این عیب آن کند که خسیست
هر کجا بینی این چنین کس را
التفاتش مکن که هیچ کسیست

اطلاعات

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

هر که هر بامداد پیش کسیست
هر شبانگاه در سرش هوسیست
هوش مصنوعی: هر فردی که در صبح به کسی نزدیک می‌شود، در شب در دلش آرزویی دارد.
دل منه بر وفای صحبت او
کآنچنان را حریف چون تو بسیست
هوش مصنوعی: دل من به وفای همراهی او اعتماد دارد، زیرا مانند تو افرادی زیادی وجود دارند که می‌توانند در این میدان حاضر شوند.
مهربانی و دوستی ورزد
تا تو را مکنتی و دسترسیست
هوش مصنوعی: اگر با محبت و دوستی رفتار کنی، امکانات و دسترسی‌های خوبی برایت فراهم خواهد شد.
گوید اندر جهان تویی امروز
گر مرا مونسی و همنفسیست
هوش مصنوعی: امروز در این دنیا تو هستی، اگر تو همدم و همراه من باشی.
باز با دیگری همین گوید
کاین جهان بی تو بر دلم قفسیست
هوش مصنوعی: او دوباره به دیگری می‌گوید که این دنیا بدون تو برای دلم مانند یک قفس است.
همچو زنبور در به در پویان
هر کجا طعمه‌ای بود مگسیست
هوش مصنوعی: مانند زنبوری که به دنبال غذا به این سو و آن سو می‌رود، هر جا که چیزی خوشمزه باشد، مگس نیز وجود دارد.
همه دعوی و فارغ از معنی
راست گویی میان تهی جرسیست
هوش مصنوعی: همه ادعاها و سخنان را بی‌ثمر و بدون داشتن حقیقت به زبان می‌آورند، تنها تظاهر به راستگویی می‌کنند اما در واقعیت چیزی در پس‌زمینه ندارند.
پیش آن ذم این کند که خریست
نزد این عیب آن کند که خسیست
هوش مصنوعی: کسی که در مورد دیگران عیب‌جویی می‌کند، خود نیز ممکن است همان عیب‌ها را داشته باشد. این نشان می‌دهد که انتقاد از دیگران می‌تواند نفاق و دوگانگی در رفتار افراد باشد.
هر کجا بینی این چنین کس را
التفاتش مکن که هیچ کسیست
هوش مصنوعی: هر جا که چنین فردی را دیدی، به او توجه نکن که او ارزش توجه را ندارد.

خوانش ها

غزل ۱۵ به خوانش حمیدرضا محمدی
غزل شمارهٔ ۱۵ به خوانش فاطمه زندی

حاشیه ها

1402/06/13 20:09
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد)

راست گویی میان تهی جرسی ست