هوش مصنوعی: زمستان آمد و سردی آن به حدی است که هیچ مردی از آن توان تحمل ندارد و حتی سنگ سخت نیز نمی‌تواند آن را برتابد.

هوش مصنوعی: به من بگو چه چیزی در دل داری و چه چیزی می‌تواند مرا گرم کند، وقتی که شب تاریک است و درون من خالی است.

هوش مصنوعی: کتاب را کنار بگذار و کیسه را رها کن، ای وای بر کسی که به این تاریکی‌ها پناه می‌برد.

هوش مصنوعی: به تو پناه می‌آورم ای مولای من، در آنچه که امید دارم، در حالی که بنده فقط به مولای خود امید دارد.