هوش مصنوعی: ستایش ویژه خداوند، پروردگار جهانیان، به خاطر نعمت‌هایی که از سوی او نازل شده است و نامش بلند و بزرگ است.

هوش مصنوعی: کسی که مسئول تأمین روزی است، به‌خاطر لطف و احسانش به انسان‌ها، روزی را به آن‌ها می‌دهد. اگر انسان‌ها کارهای خوب و شایسته انجام دهند، این روزی به آن‌ها خواهد رسید و حتی اگر هم خوب عمل نکنند، باز هم روزی نصیبشان خواهد شد.

هوش مصنوعی: پاک و منزه است آن قدرت و عظمت الهی که بی‌نیاز و مستقل بوده و خلق و هستی را به وجود می‌آورد نسل‌ها و دوره‌ها را یکی پس از دیگری.

هوش مصنوعی: جن و انسان و موجودات عالم، گروهی هستند که در برابر او به خاک می‌افتند و با تمام وجود به عبودیت او اعتراف می‌کنند.

هوش مصنوعی: درخت طوبی، که نشانه خوشبختی و نعمت است، همواره به دنبال کسانی است که از آن بهره‌مند شوند و هیچ چیزی را به جای آن قبول نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: در دنیا نشانه‌های زیادی از قدرت خداوند دیده نمی‌شود، اما در آسمان نشانه‌هایی وجود دارد که فقط عقلایان می‌توانند به آنها توجه کنند.

هوش مصنوعی: این جمله به معنای این است که نشانه‌ها و نشانه‌های روشنی برای کسانی وجود دارد که با نور شناخت خداوند روشن‌بین شده‌اند و به بینش و دانش عمیق دست یافته‌اند.

هوش مصنوعی: ابرها به طور مداوم باران می‌بارند و کوه‌ها به نظر بی‌حرکت و خشک می‌آیند، اما خداوند پس از خشکی، دوباره سبزی و حیات را به این سرزمین باز می‌گرداند.

هوش مصنوعی: خداوند با رحمتش از دانه‌ای درختی می‌روید و با قدرتش از نطفه‌ای مردی به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که تخیلات و تصورات انسان عاجز و ناتوان هستند و نمی‌توانند به درک عمیق و واقعی دست یابند. آن‌ها به اندازه‌ای محدودند که نمی‌توانند به راه‌های شناخت حقیقت نزدیک شوند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند به درستی شکر نعمت‌های خدا را به جا آورد و حتی فرشتگان در تسبیح و ستایش خود نیز نمی‌توانند از این واقف باشند.

هوش مصنوعی: ای سعدی، خود را از بزرگ‌گویی بازدار و در ادعای نادرست سخن مگو که باعث شرمندگی‌ات خواهد شد.

هوش مصنوعی: خداوند متعال و حاکم بر همه چیز، به حقیقتی دست نیافتنی و بی‌مثل است، پس نمی‌توان برای او نمونه‌ای در نظر گرفت.