گنجور

حکمت شمارهٔ ۸۴

ریشی درون جامه داشتم و شیخ از آن هر روز بپرسیدی که چون است و نپرسیدی کجاست. دانستم از آن احتراز می‌کند که ذکر همه عضوی روا نباشد و خردمندان گفته‌اند هر که سخن نسنجد، از جوابش برنجد.

تا نیک ندانی که سخن عین صواب است
باید که به گفتن دهن از هم نگشایی
گر راست سخن گویی و در بند بمانی
به زآن که دروغت دهد از بند رهایی

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌نبشته

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ریشی درون جامه داشتم و شیخ از آن هر روز بپرسیدی که چون است و نپرسیدی کجاست. دانستم از آن احتراز می‌کند که ذکر همه عضوی روا نباشد و خردمندان گفته‌اند هر که سخن نسنجد، از جوابش برنجد.
هوش مصنوعی: من در زیر لباس خود ریشی داشتم و هر روز شیخ از من می‌پرسید که حال ریش چگونه است، اما هرگز نپرسید که ریش کجاست. متوجه شدم که او از این موضوع خودداری می‌کند، زیرا ممکن است ذکر همه جزئیات مناسب نباشد. حکمتی وجود دارد که می‌گوید هر کس در سخن خود دقت نکند، ممکن است از پاسخ‌هایش ناراحت شود.
تا نیک ندانی که سخن عین صواب است
باید که به گفتن دهن از هم نگشایی
هوش مصنوعی: قبل از آنکه مطمئن شوی که حرف درست و بجایی است، نباید چیزی به زبان بیاوری.
گر راست سخن گویی و در بند بمانی
به زآن که دروغت دهد از بند رهایی
هوش مصنوعی: اگر حقیقت را بگویی و در زندان بمانی، بهتر از این است که با دروغ گفتن آزاد شوی.

خوانش ها

بخش ۸۴ به خوانش حمیدرضا محمدی
حکمت شمارهٔ ۸۴ به خوانش سهیل قاسمی
حکمت شمارهٔ ۸۴ به خوانش ابوالفضل حسن زاده

حاشیه ها

1401/01/29 12:03
هیچ

ریشی = زخمی