حکمت شمارهٔ ۶۰
معصیت از هر که صادر شود ناپسندیده است و از علما ناخوبتر؛ که علم سلاح جنگ شیطان است و خداوندِ سلاح را چون به اسیری برند شرمساری بیش برد.
عام نادان پریشان روزگار
به ز دانشمند ناپرهیزگار
کآن به نابینایی از راه اوفتاد
وین دو چشمش بود و در چاه اوفتاد
حکمت شمارهٔ ۵۹: عالِم را نشاید که سفاهت از عامی به حلم درگذراند که هر دو طرف را زیان دارد: هیبت این کم شود و جهل آن مستحکم.حکمت شمارهٔ ۶۱: جان در حمایت یک دم است و دنیا وجودی میان دو عدم.
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکینبشته
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
معصیت از هر که صادر شود ناپسندیده است و از علما ناخوبتر؛ که علم سلاح جنگ شیطان است و خداوندِ سلاح را چون به اسیری برند شرمساری بیش برد.
هوش مصنوعی: هرگونه خطایی که از کسی سر بزند ناپسند است و این موضوع درباره علما بیشتر صدق میکند؛ چرا که علم مانند سلاحی برای مقابله با شیطان است و خداوند احساس شرمساری بیشتری را نسبت به کسی که با سلاح علم به پرتگاه گناه میافتد، تحمل میکند.
عام نادان پریشان روزگار
به ز دانشمند ناپرهیزگار
هوش مصنوعی: افراد نادان و بیخبر در دنیا به هیچ وجه از دانشمندان بیاحتیاط و بیدقت بهتر نیستند.
کآن به نابینایی از راه اوفتاد
وین دو چشمش بود و در چاه اوفتاد
هوش مصنوعی: این فرد به خاطر نداشتن بصیرت و آگاهی، در مسیر خود دچار اشتباه شده است. او با وجود داشتن دو چشم، به گونهای نابینا عمل کرده و به مشکلات و چالشهای زیادی دچار شده است.