سعدیحکمت شمارهٔ ۵۷
جوانمرد که بخورد و بدهد، به از عابدی که روزه دارد و بنهد. هر که ترک شهوات از بهر قبول خلق داده است، از شهوتی حلال در شهوتی حرام افتاده است.
عابد که نه از بهر خدا گوشه نشیند
بیچاره در آیینهٔ تاریک چه بیند
حکمت شمارهٔ ۵۶: عقل در دست نفس چنان گرفتار است که مرد عاجز با زن گُربز. رای بی‌قوّت مکر و فسون است و قوّت بی‌رای جهل و جنون.حکمت شمارهٔ ۵۸: اندک اندک خیلی شود و قطره قطره سیلی گردد. یعنی آنان که دست قوّت ندارند، سنگ خرده نگه دارند تا به وقت فرصت دمار از دماغ ظالم برآرند.
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌نبشته
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
جوانمرد که بخورد و بدهد، به از عابدی که روزه دارد و بنهد. هر که ترک شهوات از بهر قبول خلق داده است، از شهوتی حلال در شهوتی حرام افتاده است.
هوش مصنوعی: مرد نیکوکار که به دیگران کمک می‌کند و از مال خود می‌دهد، برتر از عبادتی است که تنها به روزه‌داری و افراط در تقوای ظاهری مشغول باشد. کسانی که به خاطر تأیید دیگران از لذت‌های مشروع چشم‌پوشی می‌کنند، در واقع در دام لذت‌های ممنوع گرفتار شده‌اند.
عابد که نه از بهر خدا گوشه نشیند
بیچاره در آیینهٔ تاریک چه بیند
هوش مصنوعی: عابد که به خاطر خدا در گوشه‌ای نشسته، در آینهٔ تاریک نمی‌تواند چیزی ببیند. او از حال و احوال خود بی‌خبر است و نمی‌تواند حقیقی را دریابد.
خوانش ها
بخش ۵۷ به خوانش حمیدرضا محمدی
حکمت شمارهٔ ۵۷ به خوانش سهیل قاسمی
حکمت شمارهٔ ۵۷ به خوانش ابوالفضل حسن زاده
حاشیه ها
1401/02/30 11:04
فاطمه زندی
درود و خدا قوت
عابد که نه از بهر خدا گوشه نشیند
بیچاره در ایینه تاریک چه بیند؟
کسی (عابدی ) که برای توجه مردم گوشه نشینی اختیار کند و نه برای رضای خداوند،در دل تاریک خود چه می تواند ببیند؟؟