سعدیحکمت شمارهٔ ۴۹
هر که را دشمن پیش است، اگر نکشد دشمن خویش است.
سنگ بر دست و مار سر بر سنگ
خیرهرایی بود قیاس و درنگ
حکمت شمارهٔ ۴۸: مشورت با زنان تباه است و سخاوت با مفسدان گناه.حکمت شمارهٔ ۵۰: کشتن بندیان تأمل اولی تر است، به حکم آن که اختیار باقیست: توان کشت و توان بخشید. و گر بی تأمل کشته شود، محتمل است که مصلحتی فوت شود که تدارک مثل آن ممتنع باشد.
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکینبشته
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
هر که را دشمن پیش است، اگر نکشد دشمن خویش است.
کسی که دشمنی در مقابل خود دارد، اگر آن دشمن را از بین نبرد (یا در برابرش اقدام قاطعی نکند)، خودش به نوعی دشمن خود خواهد بود..
سنگ بر دست و مار سر بر سنگ
خیرهرایی بود قیاس و درنگ
وقتی مار سرش را بر سنگ گذاشته و دست تو سنگ است، نباید در کشتن او درنگ کرد.
خوانش ها
بخش ۴۹ به خوانش حمیدرضا محمدی
حکمت شمارهٔ ۴۹ به خوانش ابوالفضل حسن زاده
حکمت شمارهٔ ۴۹ به خوانش فاطمه زندی
حاشیه ها
1392/01/09 15:04
داود
سنگ دردست ومار برسر سنگ:خیره رائی بود قیاس ودرنگ