گنجور

حکمت شمارهٔ ۲۹

متکلّم را تا کسی عیب نگیرد، سخنش صلاح نپذیرد.

مشو غرّه بر حُسن ِ گفتار ِ خویش
به تحسین نادان و پندار خویش

اطلاعات

وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌نبشته

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

متکلّم را تا کسی عیب نگیرد، سخنش صلاح نپذیرد.
هوش مصنوعی: تا وقتی که سخن‌ران از انتقاد و عیب‌جویی دیگران مطمئن نباشد، سخنانش قابل اصلاح و بهبود نخواهند بود.
مشو غرّه بر حُسن ِ گفتار ِ خویش
به تحسین نادان و پندار خویش
هوش مصنوعی: به خود نبالید و به زیبایی‌های گفتار خود مغرور نشوید، چرا که ستایش نادانان و خیال‌های خودتان نمی‌تواند حقیقت شما را نشان دهد.

خوانش ها

بخش ۲۹ به خوانش سهیل قاسمی
بخش ۲۹ به خوانش حمیدرضا محمدی
حکمت شمارهٔ ۲۹ به خوانش ابوالفضل حسن زاده
حکمت شمارهٔ ۲۹ به خوانش فاطمه زندی