تا وقتی که گوینده در معرض نقد و انتقاد دیگران نباشد و تا دیگران از او انتقاد نکنند، از اشتباهاتش آگاه نخواهند شد و در گمراهی و تصورات و توهمات خواهد ماند و در نتیجه سخنان و اشتباهاتش اصلاح نمی‌شوند.

به کمالات خود نبالید و به سواد و زیبایی‌های گفتار خود مغرور نشوید، چرا که انسانها گاهی تحت تاثیر ستایش نادانان و خیالات خودشان چنین تصوراتی برایشان به وجود می‌آید.