گنجور

حکمت شمارهٔ ۱۰۵

همه‌ کس را دندان به ترشی کند شود مگر قاضیان را که به شیرینی.

قاضی چو به‌ رشوت بخورد پنج خیار
ثابت کند از بهر تو ده خربزه‌زار

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌نبشته

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

همه‌ کس را دندان به ترشی کند شود مگر قاضیان را که به شیرینی.
همه افراد به خاطر ترشی دندانِشان کُند می‌شود (کنایه از خراب یا فرسوده شدن دندان)، به جز دندان قاضی‌ها که با شیرینی (کنایه از رشوه) خراب می‌شود.
قاضی چو به‌ رشوت بخورد پنج خیار
ثابت کند از بهر تو ده خربزه‌زار
اگر قاضی برای پنج خیار به رشوه‌ای تن بدهد، می‌تواند به راحتی دَه مزرعه خربزه را به نفعِ تو ثابت کند (به نامت بزند)

خوانش ها

بخش ۱۰۵ به خوانش حمیدرضا محمدی
حکمت شمارهٔ ۱۰۵ به خوانش ابوالفضل حسن زاده
حکمت شمارهٔ ۱۰۵ به خوانش فاطمه زندی

حاشیه ها

1401/12/24 12:02
نیمه پنهان ماه

حکمت راهیست از زمین به آسمان، از دانش به بینش، از فرش به عرش.

راهبر این راه یکی سعدیست ، حکیم سخن که این ره به حلاوت، رهنمون شد.

درود و سلام بر روح بلندش.

1402/09/01 05:12
فرهود

سال‌ها پیش در مجله‌ای خواندم که از بزرگترین متفکران‌ جهان پرسیده بودند «از قوای سه‌گانه‌ی یک کشور، کدام به صلاح و آبادنی آن کشور مهمتر از سایر قوا است؟» 

هفتاد درصد از آن‌ها پاسخ داده بودند قوه قضا.