سعدیحکایت شمارهٔ ۶
پادشاهی پسری را به ادیبی داد و گفت: این فرزند توست، تربیتش همچنان کن که یکی از فرزندان خویش.
ادیب خدمت کرد و متقبل شد و سالی چند بر او سعی کرد و به جایی نرسید و پسران ادیب در فضل و بلاغت منتهی شدند.
ملک دانشمند را مؤاخذت کرد و معاتبت فرمود که وعده خلاف کردی و وفا به جا نیاوردی.
گفت: بر رای خداوند روی زمین پوشیده نماند که تربیت یکسان است و طباع مختلف.
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
خوانش ها
حکایت شمارهٔ ۶ به خوانش حمیدرضا محمدی
حکایت شمارهٔ ۶ به خوانش ابوالفضل حسن زاده
حکایت شمارهٔ ۶ به خوانش فاطمه زندی
حاشیه ها
با تصحیح محمد علی فروغی- انتشارات اسوه
گر چه سیم و زر ز سنگ آید همی
در همه سنگی نباشده زر و سیم
بر همه عالم همیتابد سهیل
جایی انبان میکند جایی ادیم
بر همه عالم همیتابد سهیل
جایی انبان میکند جایی ادیم
سهیل که در فارسی پرک (parak) و (bargast) یا برگست خوانده شده ستاره ای که دومین ستاره درخشان آسمان پس از شباهنگ است البته بسیار بزرگتر و پرنورتر از خورشید هست و چون خیلی خیلی دورتر میباشد از شباهنگ کم نورتر به نظر میرسد.دانشمندان میگویند درخشندگی آن 10 هزار بار بیشتر از خورشید است و بیش از 300 سال نوری با زمین فاصله دارد و جرمش 9 برابر خورشید است.هر چه به سمت جنوب برویم بهتر دیده میشود مثلا در شیراز بهتر از تهران دیده میشود و باور بر این بوده که نخست در یمن دیده میشود.به دلیل همین در مثل آدم کم پیدا میگویند ستاره سهیل
نشسته چو تابان سهیل یمن
سر جعد زلفش سراسر شکن
فردوسی
چون گشت درست عشق عاشق
هم منعم خویش و هم نعیمست
او در طلب چنین درستی
در پیش سهیل چون ادیمست
سهیل شمس تبریزی نتابد در یمن ور نی
ادیم طایفی گشتی به هر جا سختیانستی
هر شب نگرانم به یمن تا: تو برآیی
زیرا که سهیلی و سهیل از یمن آید
رودکی
در قدیم بر این باور هم بودند که سرخی سیب و انگور و یا ادیم(پوست دباغی شده) بر اثر نور سهیل است.
انبان=خیک،مشک
بسیار زیبا بود، ای کاش اهل ادب مشارکت بیشتری کنند در دیدگاه ها تا افراد عادی مثل ما بیشتر بهره ببرند از این ادبیات
خیلی زیبا بود ولی ای کاش صدای کسان دیگری هم می گذاشتید
حضرت سعدی دقیقا اشاره ای مستقیم و عالی بر تفاوتهای فردی کرده اند