گویند: خواجه ای را بنده ای نادر الحسن بود و با وی به سبیل مودت نظری داشت. با یکی از دوستان گفت: دریغ این بنده با حسن و شمایلی که دارد اگر زبان درازی و بی ادبی نکردی.
گفت: ای برادر چون اقرار دوستی کردی توقع خدمت مدار که چون عاشق و معشوقی در میان آمد مالک و مملوکی برخاست
خـواجـه بــا بــنـده پـری رخـسـار
چـون درآمد بـبـازی و خنده
نه عجب کو چو خواجه حکم کند
وین کشد بار ناز چون بنده
غـلام آبـکـش بـاید و خـشـت زن
بـود بـنده نازنین مشت زن

زیبا بود.

سوالی دارم از دوستان اهل ادب و فاضل

در خط دوم می گوید "با یکی از دوستان گفت ..." یعنی خود شخص خواجه این را می گوید در صورتی که خود خواجه با بنده و زبان درازی او مشکل دارد و به دوست خود گلایه می کند ولی هنوز با بنده "به سبیل مودت و دیانت نظری دارد" و دوست به او می گوید "چو اقرار دوستی کردی توقع خدمت مدار ..."

حال فرض کنیم که کلمه "با"  از اول جمله :با یکی از دوستان .." حذف شود در آن صورت می شود "یکی از دوستان گفت .." یعنی گوینده دوست خواجه است و پاسخ دهنده خواجه. که در این صورت منطقی تر است یعنی خواجه خود میداند که رفتار بنده مشکل دارد و دوست سوال می کند که با این حال هنوز به بنده نظر لطف داری؟ و خواجه پاسخ می دهد که " چو اقرار دوستی کردی  ..." 

و این حالت دوم منطقی تر است

ولی بنده در اسنادی که ضمیمه شده و در اکثر نسخ کلمه "با" را میبینم

لطفا راهنمایی بفرمایید و بنده را از گمراهی برهانید  

البته در یکی از فایلهای ضمیمه شده به این صورت آمده که:

"گویند خواجه را بنده نادرالحسن بود و با وی بر سبیل مودت ونظری داشت تا یکی از صاحبدلان باو گفت دریغ این بنده چنین شمایلی که دارد اگر بد زبان و بی ادب نبودی گفت ای یار چو اقرار دوستی کردی ..."

به نظر حقیر اگر کلمه "با" از جمله حذف شود معنای حکایت درست می گردد