سلام. ممنون از زحماتی که می کشید.
یک بیت از این حکایت جا افتاده است:
گر همه زر جعفری دارد
مرد بی توشه برنگیرد کام
در بیابان فقیر سوخته را
شلغم پخته به که نقره خام

... پیش رویش نهشته و بر خاک نبشته

  در نسخه ی تصحیح شده ی جناب فروغی، کلمه ی آخر بیت اول، گام نوشته شده است؛ نه کام. 

گر همه زرّ جعفری دارد 

مرد بی توشه برنگیرد گام

پاورقی نیز برای این واژه نوشته نشده است.

قاع: دشت هموار      بسیط: فراخ     قاع بسیط: بابان فراخ