سعدیحکایت شمارهٔ ۳۵
یکی را از علمایِ راسخ پرسیدند: چه گویی در نانِ وقف؟
گفت: اگر نان از بهرِ جمعیّتِ خاطر می‌ستاند، حلال است و اگر جمع از بهرِ نان می‌نشیند، حرام.
نان از برایِ کنجِ عبادت گرفته‌اند
صاحبدلان، نه کنجِ عبادت برای نان
حکایت شمارهٔ ۳۴: مطابقِ این سخن، پادشاهی را مُهِمّی پیش آمد. گفت: اگر این حالت به مرادِ من بر آید، چندین دِرَم دهم زاهدان را.حکایت شمارهٔ ۳۶: درویشی به مَقامی در آمد که صاحبِ آن بُقعه کریم‌النَّفس بود؛ طایفهٔ اهل فضل و بَلاغت در صحبتِ او هر یکی بَذله و لطیفه همی‌گفتند.
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌نبشته
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
یکی را از علمایِ راسخ پرسیدند: چه گویی در نانِ وقف؟
معنی «چه گویی در نانِ وقف؟»: عقیدهٔ تو در گرفتن مرسوم (مقرری) از مال وقف چیست؟
گفت: اگر نان از بهرِ جمعیّتِ خاطر می‌ستاند، حلال است و اگر جمع از بهرِ نان می‌نشیند، حرام.
گفت: اگر نان‌خورش (روزانه، مرسوم) از مال وقف می‌گیرد تا فراغ دلی در عبادت به دست آورد، رواست و اگر تنها برای یافتن نان و سیر کردن شکم در گوشه‌ای به انتظار می‌نشیند، نارواست.
نان از برایِ کنجِ عبادت گرفته‌اند
صاحبدلان، نه کنجِ عبادت برای نان
عارفانِ بینادل برای داشتن نیروی عبادت در زاویه (عبادتگاه) نانی تناول می‌کنند، نه آنکه گوشه‌نشینی را برای یافتن پاره نانی برگزینند.
خوانش ها
حکایت شمارهٔ ۳۵ به خوانش حمیدرضا محمدی
حکایت شمارهٔ ۳۵ به خوانش ابوالفضل حسن زاده
حکایت شمارهٔ ۳۵ به خوانش فاطمه زندی
حاشیه ها
1400/02/04 18:05
رئیس دانائی
از یکی از دانشمندان ثابت قدم پرسیدند که نظر شما در رابطه با نان خیرات و وقفی چیست؟ پاسخ داد: اگر کسی نان را به دلیل اینکه باعث خاطر جمعی و رفع گرسنگی اش می‌شود دریافت کند، این نان بر او حلال است؛ ولی اگر گروهی برای گرفتن نان در عبادتگاهی نشسته باشند، این نان بر ایشان حرام است.
1400/12/14 01:03
امید صادقی
لطفا در مورد معنی عبارت "جمع از بهر نان می‌نشیند" در خط 2 راهنمایی بفرمایید.