سعدیرباعی شمارهٔ ۸۷
منعم که به عیش می‌رود روز و شبش
نالیدن درویش نداند سببش
بس آب که می‌رود به جیحون و فرات
در بادیه تشنگان به جان در طلبش
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
منعم که به عیش می‌رود روز و شبش
نالیدن درویش نداند سببش
هوش مصنوعی: کسی که در خوشی و لذت زندگی می‌کند، هر شب و روزش را به خوشی می‌گذراند و از مشکلات دیگران بی‌خبر است و دلیل ناله و زاری افراد بی‌پول را درک نمی‌کند.
بس آب که می‌رود به جیحون و فرات
در بادیه تشنگان به جان در طلبش
هوش مصنوعی: بسیاری از آب‌ها به سمت جیحون و فرات می‌روند، اما در بیابان، تشنگان با جانشان در جستجوی آب هستند.