گنجور

رباعی شمارهٔ ۷۲

چون صورت خویشتن در آیینه بدید
وان کام و دهان و لب و دندان لذیذ
می‌گفت چنانکه می‌توانست شنید
بس جان به لب آمد که بدین لب نرسید

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

چون صورت خویشتن در آیینه بدید
وان کام و دهان و لب و دندان لذیذ
هوش مصنوعی: زمانی که انسان خود را در آینه می‌بیند و آن صورتی را که دارد، با نگاه به کام، دهان، لب و دندان‌هایش که خوشایند به نظر می‌رسند، مورد توجه قرار می‌دهد.
می‌گفت چنانکه می‌توانست شنید
بس جان به لب آمد که بدین لب نرسید
هوش مصنوعی: او می‌گفت که به اندازه‌ای تلاش کرده بود تا چیزی را بشنود که نزدیک بود جانش به لب برسد، اما نتوانست به آن پاسخ برسد.

خوانش ها

رباعی شمارهٔ ۷۲ به خوانش محسن لیله‌کوهی
رباعی شمارهٔ ۷۲ به خوانش فاطمه زندی

حاشیه ها

1402/05/14 14:08
رضا پروا

در مصرع دوم لدید درست تر به نظر می رسد و معنی آن دارویی است که در کنار دهان می ریزند

1402/07/12 18:10
Mojtaba Razaq zadeh

واقعا درود به دست اندر کاران سایت گنحور و اقای محسن لیله‌کوهی 

سعدی واقعا فرمانروای ملک سخن است