گنجور

رباعی شمارهٔ ۵۶

در چشم من آمد آن سهی سرو بلند
بربود دلم ز دست و در پای افکند
این دیدهٔ شوخ می‌برد دل به کمند
خواهی که به کس دل ندهی دیده ببند

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

در چشم من آمد آن سهی سرو بلند
بربود دلم ز دست و در پای افکند
هوش مصنوعی: در نگاه من، آن سرو بلند و خوش‌اندام به قدری زیباست که دلم را از من گرفته و در دام عشقش اسیر کرده است.
این دیدهٔ شوخ می‌برد دل به کمند
خواهی که به کس دل ندهی دیده ببند
هوش مصنوعی: چشم کنجکاو و بازیگوش من دل را به دام می‌اندازد؛ اگر نمی‌خواهی به کسی محبت کنی، بهتر است چشمانت را ببندی.

خوانش ها

رباعی شمارهٔ ۵۶ به خوانش محسن لیله‌کوهی
رباعی شمارهٔ ۵۶ به خوانش فاطمه زندی

حاشیه ها

1387/08/11 21:11
ناشناس

این دیده‌ی شوخ می‌برد دل به کمند
(این باید جایگزین ای شود)
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.