منظور سعدی از بسیط عالم هر دو بعدجهان مادی عالم رویاء وعالم جسم می باشد

این رباعی بهتر بود در هزلیات میامد تا در رباعیات
بالای دراز را خرد کم باشد
از سعدی بعید مینماید
لیام

به نظر من منظور سعدی از مصراع آخر اینه که سرو بلند که باو جود تو خم نشده خردش کم است.