سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چون دل ز هوای دوست نتوان پرداخت</p></div>
<div class="m2"><p>درمانش تحمل است و سر پیش انداخت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>یا ترک گل لعل همی باید گفت</p></div>
<div class="m2"><p>یا با الم خار همی باید ساخت</p></div></div>

کلیات سعدی به تصحیح محمدعلی فروغی، چاپخانهٔ بروخیم، ۱۳۲۰، تهران » تصویر 990

رباعی شمارهٔ ۵

چون دل ز هوای دوست نتوان پرداخت
درمانش تحمل است و سر پیش انداخت
یا ترک گل لعل همی باید گفت
یا با الم خار همی باید ساخت

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به عشق و دلدادگی می‌پردازد. او بیان می‌کند که وقتی دل از عشق محبوب راضی نیست، چاره‌اش تنها تحمل و تسلیم است. اگر نتواند عشق را فراموش کند، باید به عشق ادامه دهد و با دشواری‌ها و تلخی‌ها کنار بیاید. به عبارتی، میان عشق و درد، باید یکی را انتخاب کند و این انتخاب هم سختی‌های خاص خود را دارد.

رباعی شمارهٔ ۳

رباعی شمارهٔ ۴

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/4332

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/6806

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/28428

هوش مصنوعی: وقتی دل را نتوان از محبت دوست آزاد کرد، بهترین راه این است که با صبوری و تحمل، این شرایط را بپذیریم و سرمان را به احترام فرود بیاوریم.

چون دل ز هوای دوست نتوان پرداخت

درمانش تحمل است و سر پیش انداخت

هوش مصنوعی: باید یا با زیبایی‌های دل‌انگیز و دلربا سر و کار داشت، یا با مشکلات و دردهای زندگی کنار آمد.

یا ترک گل لعل همی باید گفت

یا با الم خار همی باید ساخت

رباعی شمارهٔ ۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

خوانش ها

رباعی شمارهٔ ۴ به خوانش زهرا بهمنی

رباعی شمارهٔ ۴ به خوانش محسن لیله‌کوهی

رباعی شمارهٔ ۴ به خوانش فاطمه زندی