گنجور

رباعی شمارهٔ ۳۳

کس عهد وفا چنانکه پروانهٔ خرد
با دوست به پایان نشنیدیم که برد
مقراض به دشمنی سرش بر می‌داشت
پروانه به دوستیش در پا می‌مرد

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

کس عهد وفا چنانکه پروانهٔ خرد
با دوست به پایان نشنیدیم که برد
هوش مصنوعی: هیچ‌کس را ندیدیم که مانند پروانه‌ای خردمند به وعده‌های دوستانش وفادار باشد و به پایان برسد.
مقراض به دشمنی سرش بر می‌داشت
پروانه به دوستیش در پا می‌مرد
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که در چالش‌ها و تعارض‌ها، برخی افراد دشمنی می‌ورزند و از جانب خود آسیب می‌زنند، در حالی که دیگران به عشق و دوستی پا می‌زنند و حاضرند برای آن فداکاری کنند. در واقع، در شرایط دشوار، یکی می‌تواند به طور منفی عمل کند و دیگری به طور مثبت و ایثارگرانه.

خوانش ها

رباعی شمارهٔ ۳۳ به خوانش محسن لیله‌کوهی
رباعی شمارهٔ ۳۳ به خوانش فاطمه زندی

حاشیه ها

1402/09/03 02:12
سیدمصطفی شجاعی

سلام دوستان. امکانش هست این دوبیتی رو معنا کنید؟(مفهومی)

موضوع مقراض و سر پروانه چیه؟ حکایت خاصی درین باره وجود داره؟

1402/09/04 09:12
رضا از کرمان

سلام آقای شجاعی 

   بنظر بنده مقراض ربطی به سر پروانه نداره وبرداشت من اینه که پروانه حق دوستی شمع را تا آخر نگه میداره وجانش را هم در راه این دوستی فدا میکنه وجناب سعدی میگه هیچکس مانند او در وفا داری در دوستی وجود نداره وسر شمع را که  میخواهند خاموش کنن با مقراض یا همان قیچی کوتاه میکنن  وکاری به پروانه نیست  حتی زمانی که شمع داشت خاموش میشد پروانه بال سوخته در راه عشق شمع در پای او پرپر میزد ، اگر برداشت بنده اشتباه است منتظر نظرات اصلاحی بزرگواران هستم .

   شاد باشی عزیز

1402/10/16 15:01
سیدمصطفی شجاعی

سپاس از وقتی که گذاشتید. حتما نظر شما درسته و ممنون از لطفتون. 

1402/09/04 15:12
رضا از کرمان

سلام  

  ببخشید حاشیه قبلی ویرایش گردید.