سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تو هرچه بپوشی به تو زیبا گردد</p></div>
<div class="m2"><p>گر خام بود اطلس و دیبا گردد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مندیش که هر که یک نظر روی تو دید</p></div>
<div class="m2"><p>دیگر همه عمر از تو شکیبا گردد</p></div></div>

کلیات سعدی به تصحیح محمدعلی فروغی، چاپخانهٔ بروخیم، ۱۳۲۰، تهران » تصویر 994

رباعی شمارهٔ ۳۲

تو هرچه بپوشی به تو زیبا گردد
گر خام بود اطلس و دیبا گردد
مندیش که هر که یک نظر روی تو دید
دیگر همه عمر از تو شکیبا گردد

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر این است که هر لباسی که بپوشی، زیبایی تو را بیشتر نمایان می‌کند. حتی اگر لباس ساده‌ای بپوشی، باز هم جلوه‌گری تو به ثبت می‌رسد. به علاوه، آنکه یک بار چهره‌ات را ببیند، به قدری تحت تأثیر قرار می‌گیرد که دیگر نمی‌تواند از یاد تو دل بکند و همیشه به یاد تو خواهد بود.

رباعی شمارهٔ ۳۰

رباعی شمارهٔ ۳۱

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/6779

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/28769

هوش مصنوعی: هرچه بر تن کنی، زیبایی‌ات بیشتر می‌شود، حتی اگر پارچه‌ای ساده باشد، باز هم زیبا به نظر می‌رسد.

تو هرچه بپوشی به تو زیبا گردد

گر خام بود اطلس و دیبا گردد

هوش مصنوعی: نگران نباش که هر کسی فقط یک بار به چهره‌ات نگاه کند، دیگر تا پایان عمرش طاقت دوری از تو را خواهد داشت.

مندیش که هر که یک نظر روی تو دید

دیگر همه عمر از تو شکیبا گردد

رباعی شمارهٔ ۳۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

خوانش ها

رباعی شمارهٔ ۳۱ به خوانش محسن لیله‌کوهی

رباعی شمارهٔ ۳۱ به خوانش فاطمه زندی