رباعی شمارهٔ ۲۵
گر زخم خورم ز دست چون مرهم دوست
یا مغز برآیدم چو بادام از پوست
غیرت نگذاردم که نالم به کسی
تا خلق ندانند که منظور من اوست
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
گر زخم خورم ز دست چون مرهم دوست
یا مغز برآیدم چو بادام از پوست
هوش مصنوعی: اگر از سوی دوست زخم بخورم، مانند دوست من مرهمی میشوم، یا اگر آسیب ببینم، مانند بادامی که مغزش از پوستش بیرون میآید، از دل دردهایم نیز عبور میکنم.
غیرت نگذاردم که نالم به کسی
تا خلق ندانند که منظور من اوست
هوش مصنوعی: نمیخواهم به هیچکس شکایت کنم تا دیگران متوجه نشوند که احساس من مربوط به اوست.
خوانش ها
رباعی شمارهٔ ۲۵ به خوانش محسن لیلهکوهی
رباعی شمارهٔ ۲۵ به خوانش علی پرزارع
رباعی شمارهٔ ۲۵ به خوانش فاطمه زندی
حاشیه ها
1393/06/01 03:09
امین
چقد زیبا