سعدیرباعی شمارهٔ ۲
عشاق به درگهت اسیرند بیا
بدخویی تو بر تو نگیرند بیا
هر جور و جفا که کرده‌ای معذوری
زآن پیش که عذرت نپذیرند بیا
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
عشاق به درگهت اسیرند بیا
بدخویی تو بر تو نگیرند بیا
هوش مصنوعی: عاشقان به درگاه تو گرفتارند، بیا و بدخلقی‌ات را بر خودت نگیر.
هر جور و جفا که کرده‌ای معذوری
زآن پیش که عذرت نپذیرند بیا
هوش مصنوعی: هرچقدر هم که ظلم و ستم کرده‌ای، معذور هستی. چون از قبل نمی‌توانند بهانه‌ات را بپذیرند، بیا.
خوانش ها
رباعی شمارهٔ ۲ به خوانش زهرا بهمنی
رباعی شمارهٔ ۲ به خوانش محسن لیله‌کوهی
رباعی شمارهٔ ۲ به خوانش فاطمه زندی
حاشیه ها
1393/06/04 10:09
ناشناس
سلام علیکم . بنظر میرسد مصرع اول چنین باشد : « عشاق به درگهش اسیرند بیا »
1396/03/15 14:06
امپرور
در پاسخ به ناشناس
سلام من یه نسخه از کلیات سعدی دارم که با چیزی که در این قسمت گنجور اومده کاملاً مطابقت داره و تصحیح کننده هم هیچ حاشیه ای در مورد اینکه ممنکه به جای "درگهت" کلمۀ "درگهش" بوده نیاورده. به نظر من متن گنجور درسته