سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>یرلیغ ده ای خسرو خوبان جهان</p></div>
<div class="m2"><p>تا پیش قدت چنگ زند سرو روان</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تا کی برم از دست جفای تو قلان</p></div>
<div class="m2"><p>نی شرع محمدست نی یاسهٔ خان</p></div></div>

کلیات سعدی به تصحیح محمدعلی فروغی، چاپخانهٔ بروخیم، ۱۳۲۰، تهران » تصویر 1007

رباعی شمارهٔ ۱۱۷

یرلیغ ده ای خسرو خوبان جهان
تا پیش قدت چنگ زند سرو روان
تا کی برم از دست جفای تو قلان
نی شرع محمدست نی یاسه خان

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت یک معشوق اشاره دارد که مانند خسرو خوبان جهان است و دیگران به پای او خم می‌شوند. شاعر از درد و رنجی که به خاطر فراق این معشوق متحمل می‌شود، صحبت می‌کند و به ستم و بی‌وفایی او اشاره می‌کند، و در نهایت به بی‌معنایی این فراق اشاره دارد که نه دینی دارد و نه به اصول شناخته شده مرتبط است.

رباعی شمارهٔ ۱۱۵

رباعی شمارهٔ ۱۱۶

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/6861

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/26211

هوش مصنوعی: ای پادشاه زیبا، در این دنیا به من لطف کن تا در برابر قامت بلند تو، چنگ کنم و از زیبایی‌ات بهره‌مند شوم.

یرلیغ ده ای خسرو خوبان جهان

تا پیش قدت چنگ زند سرو روان

هوش مصنوعی: چقدر باید از بی‌وفایی تو رنج ببرم، نه قوانین محمد راست است و نه امیدم به خان!

تا کی برم از دست جفای تو قلان

نی شرع محمدست نی یاسهٔ خان

رباعی شمارهٔ ۱۱۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

خوانش ها

رباعی شمارهٔ ۱۱۶ به خوانش محسن لیله‌کوهی

رباعی شمارهٔ ۱۱۶ به خوانش فاطمه زندی

حاشیه ها