رباعی شمارهٔ ۱۱۴
بگذشت بر آب چشم همچون جویم
پنداشت کزو مرحمتی میجویم
من قصهٔ خویشتن بدو چون گویم؟
ترکست و به چوگان بزند چون گویم
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بگذشت بر آب چشم همچون جویم
پنداشت کزو مرحمتی میجویم
هوش مصنوعی: چشمانم اشکبار شده و مانند جویی است که به راه افتاده است. فکر کردم که از آن به عنوان نشانهای برای طلب محبت یا رحمتی خواهم داشت.
من قصهٔ خویشتن بدو چون گویم؟
ترکست و به چوگان بزند چون گویم
هوش مصنوعی: چطور میتوانم داستان خود را برای او بگویم؟ او فردی بیتوجه است و به بازی خود مشغول است.