رباعی شمارهٔ ۱۰۹
خیزم قد و بالای چو حورش بینم
وآن طلعت آفتاب نورش بینم
گر ره ندهندم که به نزدیک شوم
آخر نزنندم که ز دورش بینم
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خیزم قد و بالای چو حورش بینم
وآن طلعت آفتاب نورش بینم
هوش مصنوعی: میایستم و قد و قامت خود را مانند خورشید میبینم و زیباییام را مثل نور آفتاب احساس میکنم.
گر ره ندهندم که به نزدیک شوم
آخر نزنندم که ز دورش بینم
هوش مصنوعی: اگر نتوانم نزدیک او بروم، لااقل از دور او را میبینم و از این دیدن ناراحت نمیشوم.
حاشیه ها
1404/06/01 02:09
مهدی قادری
درود، در نسخۀ دکتر فروغی پیش از این روباعی، روباعی زیر آمده است
" من با تو نیامدم که صحرا بینم یا بر لب جویی به هوس بنشینم
مقصود من آنست که تو لاله و گل میچینی و من درد تو برمیچینم(من گل ز رخت میچینم)"
که در سایت وارد نکردید لطفا این روباعی را نیز وارد سایت بفرمایید
باسپاس فراوان

سعدی