شمارهٔ ۱۳ - خسرو من چون به بارگاه (برآید)
خسرو من چون به بارگاه برآید
نعره و فریاد از سپاه برآید
عاشق صادق ز خان و مان بگریزد
مرد توانگر ز مال و جاه برآید
بر سر کویش نظاره کن که هزاران
یوسف مصری ز قعر چاه برآید
صبح چنان صادقست در طلب او
کز هوس روی او پگاهبرآید
صومعه داران چو (گرم زآتش اویند)
از همگان وافضیحتاه برآید
غمزهٔ او مست و(انهد همه بر بند)
هر که برون آید از (پناه) برآید
گر به مثل دیرتر ز خواب بخیزد
صبح در آن روز چاشتگاه برآید
آینه گر عکس او ز دور ببیند
از دل سنگش هزار آه برآید
مرده اگر یاد او کند به دل خاک
بر سر خاکش بسی گیاه برآید
صبر کن ای دل (که در وصال چنین یار)
کار برآید چو سال و ماه برآید
چون ز سر عشق او کنند گناهی
بوی عبادت ازان گناه برآید
ای دل سعدی نه (دیر جو و نه مسجد)
سجده کن آنجا که (روی ماه برآید)
اطلاعات
وزن: مفتعلن فاعلات مفتعلن فع (منسرح مثمن مطوی منحور)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خسرو من چون به بارگاه برآید
نعره و فریاد از سپاه برآید
هوش مصنوعی: زمانی که خسرو محبوب من به کاخ میرسد، صدای نعره و فریاد از جانب سپاه بلند میشود.
عاشق صادق ز خان و مان بگریزد
مرد توانگر ز مال و جاه برآید
هوش مصنوعی: عاشق واقعی از منزل و جایگاه خود دور میشود، در حالی که فرد ثروتمند از دارایی و مقامش جدا میگردد.
بر سر کویش نظاره کن که هزاران
یوسف مصری ز قعر چاه برآید
هوش مصنوعی: به تماشای کوی او بایست و ببین که چه تعداد یوسفهای مصری از عمق چاه به بیرون میآیند.
صبح چنان صادقست در طلب او
کز هوس روی او پگاهبرآید
هوش مصنوعی: صبح به قدری راستین است در آرزوی او که حتی هوس، چهرهاش را در آغاز روز نشان میدهد.
صومعه داران چو (گرم زآتش اویند)
از همگان وافضیحتاه برآید
هوش مصنوعی: نقولی که در اینجا آمده نشان میدهد که آنهایی که به شدت تحت تأثیر آتش عشق الهی هستند، از دیگران برتری پیدا میکنند و فضیلتشان بیشتر نمایان میشود.
غمزهٔ او مست و(انهد همه بر بند)
هر که برون آید از (پناه) برآید
هوش مصنوعی: چشمانش به قدری فریبنده است که هر کسی را میخکوب میکند و اگر کسی از حمایت و حفاظت خود خارج شود، دیگر نمیتواند خود را نجات دهد.
گر به مثل دیرتر ز خواب بخیزد
صبح در آن روز چاشتگاه برآید
هوش مصنوعی: اگر صبح دیرتر از خواب بیدار شود، در آن روز صبحانه هم دیرتر خواهد بود.
آینه گر عکس او ز دور ببیند
از دل سنگش هزار آه برآید
هوش مصنوعی: اگر آینه تصویری از او را از دور ببیند، از دل سنگیاش هزار آه برمیخیزد.
مرده اگر یاد او کند به دل خاک
بر سر خاکش بسی گیاه برآید
هوش مصنوعی: اگر کسی که مرده است، در دل مردم یادش زنده بماند، بر خاکش گیاهان فراوانی خواهد روئید.
صبر کن ای دل (که در وصال چنین یار)
کار برآید چو سال و ماه برآید
هوش مصنوعی: ای دل، شکیبا باش! وقتی که زمان بگذرد و روزها و ماهها سپری شوند، به وصال این معشوق ممکن است برسی.
چون ز سر عشق او کنند گناهی
بوی عبادت ازان گناه برآید
هوش مصنوعی: وقتی که از روی عشق به او خطا و گناهی صورت گیرد، بوی عبادت و نیایش از آن گناه به مشام میرسد.
ای دل سعدی نه (دیر جو و نه مسجد)
سجده کن آنجا که (روی ماه برآید)
هوش مصنوعی: ای دل، سعدی! نه در دیر شرابخواری و نه در مسجد عبادت کن. سجده کن در جایی که جلوه زیبای خداوند نمایان میشود.