قطعه شمارهٔ ۱۷ - کاه و کهربا
چند گویی که مهر ازو بردار
خویشتن را به صبر ده تسکین
کهربا را بگوی تا نبرد
چه کند کاه پارهای مسکین؟
قطعه شمارهٔ ۱۶ - از او بپرس!: کسی ملامتم از عشق روی او میکردقطعه شمارهٔ ۱۸ - سیه گلیم: بر آن گلیم سیاهم حسد همی آید
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
خوانش ها
قطعه شمارهٔ ۱۷ - کاه و کهربا به خوانش محسن لیلهکوهی
قطعه شمارهٔ ۱۷ - کاه و کهربا به خوانش فاطمه زندی
حاشیه ها
1399/08/17 18:11
ناشناس
سلام . ممنون میشم بیت دوم برای من معنی کنید
1399/08/20 23:11
محسن
کهربا، کاه رو به خودش جذب میکنه (به خاطر بار های الکتریکی) اینجا سعدی معشوق رو به کهربا تشبیه کرده و خودش رو به کاه و میگه اینقدر به من نگید که به سمت معشوق نرو چون من مثل کاه اراده ای از خودم ندارم، برید به به یار بگید که منو جذب نکنه به خودش