به نظر میرسد مصرع 1 بیت 1 این چنین باشد :
سرمست درآمد از «برم» دوست

دوست عزیز م.س، از در در آمدن اصطلاح رایجی است و درست تر به نظر می رسد، توجه شما را به مطلع این غزل زیبای استاد جلب می کنم:
از در در آمدی و من از خود به در شدم
گفتی (گویی) کزین جهان به جهان دگر شدم

بسیار زیبا

جناب حمید رضای گرامی
درود
بنده شنیده ام که چشم آهو را برای نگاه و چشم زیبا به کار می برند
آَهو با الف فتحه دار به معنای عیب است که ”هو “ به مانای نیک مثل هومن یعنی نیک اندیش ، و آَ منفی گردان ” هو “ ست یعنی زشت ، چون مرداد ، اَمرداد ،
جسارتم را ببخشائید

بر من که دلم چو (دل) شمع یکتاست
پیراهن غم چو (پیراهن)شمع،ده توست
پیراهن غم=پیراهن شمع ده لایه=شمعی که لایه لایه موم گداخته آن را پوشانده
بر دل من که فقط یک نفر در آن جای دارد است(مانند شمع که آن هم فقط 1 نخ درونش است ) پیراهنی از غم تلمبار شده همچون موم ده لایه(بر اثر سوختن و ساختن) سراسر وجود مرا فرار گرفته و در حال دق کردن و خاموش شدن هستم.

چشمش به کرشمه گفت با من
در نرگس مست من چه آهوست
اگر پرسش بخوانیم: با ناز چشم به من گفت در چشم خمار من چه نقصی وجود دارد(در چشم نرگس مست من چه آهوست؟)
اینجا آهو ایهام دارد و به معنی همچون چشم آهو نیز هست.
اگر به حالت ناز معشوق بخوانیم:در چشم خمار من چه چشم آهویی هست! و نیز ناز و کرشمه چشم به خرامیدن و نازیدن آهو مانند شده است.

وزن : مفعول مفاعلن مفاعیل

سرمست درآمد از درم دوست 

 لب خنده زنان چو غنچه در پوست

معنی بیت اول 

۱ _ دوست لبخندزنان و سرمست به نزدم آمد 

 آنچنانکه غنچه ای از درون پوست خود بیرون آید و شکفته و خندان گردد .

چون دیدمش آن رخ نگارین 

 در خود به غلط شدم که این اوست ؟

معنی بیت دوم 

۲ _ هنگامی که یار را با آن چهرۀ زیبا و پر نقش و نگار دیدم ، به مشاهدۀ خود تردید کردم که آیا این یار محبوب من است که به سراغم آمده است ؟ [ نگارین = زیبا و آراسته / به غلط شدن = به غلط افتادن ، اشتباه کردن ]

رضوان درِ خُلد بازکردند 

 کز عطر مشام روح خوشبوست ؟

معنی بیت سوم 

۳ _با خود گفتم آیا این یار است که می آید یا درِ باغ بهشت را گشوده اند که اینگونه دماغ جان از بوی خوش معطّر گشته است . 

[ رضوان = نام دربان و نگهبان بهشت / مشام = شامّه و بینی ]

خُلد = از نام ها و صفات بهشت است و در لغت به معنی جاودان و همیشگی است و در قران بارها از آن یاد شده است ، نام بهشت اوّل از هشت بهشت است که عبارتند از : 1- خُلد 2- دارالسلام 3- دارالقرار 4- جنّت عدن 5- جنّة المأوی 6- جنّة النعیم 7- علّیین 8- فردوس .

پیش قدمش به سر دویدم 

 در پای فتادمش که ای دوست

 معنی 

بیت چهارم 

۴ _ با سر به پیش گام هایش دویدم و در پایش افتادم و گفتم : ای دوست . 

[ به سر دویدن = کنایه از به شتاب دویدن است /تضاد : قدم ، سر ]

یکباره به تَرک ما بگفتی 

 زنهار ، نگویی این نه نیکوست ؟

معنی بیت پنجم 

۵ _ ناگهان ترک ما کردی ، بر حذر باش . آیا از خود نپرسیدی که این کار خوب نیست ؟ 

[ زنهار = شبه جمله است به معنی امان و پناه جناس اشتقاق و تضاد : بگفتی ، نگویی ]

بر من که دلم چو شمعِ یکتاست 

 پیراهن غم چو شمع ده توست

معنی بیت ششم

۶ _ دلم مثل شمع یک لاست و غمم همانند پیراهن شمع ده لایه است ( نگفتی که ترک کردن من نیکو نیست؟ ) 

[ ده تو = ده لا / پیراهن شمع = کنایه از موم ]

چشمش به کرشمه گفت با من : 

در نرگس مست من چه آهوست ؟

معنی بیت هفتم 

۷ _ چشمان یار با ناز و کرشمه از من پرسید : در من که مثل نرگس زیبا و سرمستم ، چه عیبی دیده می شود ؟ 

[ کرشمه = ناز و غمزه ، اشاره به چشم و ابرو / نرگس = نام گلی است خوشبو و معطّر که به آن شهلا نیز گویند و در ادب فارسی چشم زیبا و مخمور بدآن تشبیه شده است ( گل و گیاه در ادبیات منظوم فارسی ) / آهو = عیب ]

گفتم : همه نیکویی است ، لیکن 

این است که بی وفا و بدخوست

معنی بیت هشتم 

۸ _پاسخ دادم : به جز نیکویی در آن نمی توان دید ، ولی باید گفت که این چشمان زیبا بی وفا و تندخو است .

بشنو نفَسی دعای سعدی 

 گر چه همه عالَمت دعاگوست

معنی بیت نهم 

۹ _ با وجود آنکه تمام مردم گیتی تو را دعا می کنند ، امّا لحظه ای هم به دعای سعدی گوش فراده .

 [ نفسی = دمی ، لحظه ای ]

منبع : شرح غزلهای سعدی 

دکتر محمدرضا برزگر خالقی 

دکتر تورج عقدایی 

سعدی : به چه کار آیدت ز گُل طبقی ؟

از گلستان ِ ما بِبَر طبقی 

شاد و تندرست باشید .