زها زه
خبری زان به خشم رفته بگوی
....
ورنه باز آید آب رفته به جوی !
سخنی چنین با شکوه ، آب رفته نیز به جوی باز می آورد

«تشنه ترسم که منقطع گردد
ور نه بازآید آب رفته به جوی»
دوستان برداشت من را از این بیت درست می‌دانید یا خیر؟:
«برگشتن آب رفته به جو باعث می‌شود که جو در نیمه‌راه قطع شود و تشنه بماند (ادامه مسیرش بی‌آب و تشنه بماند) وگرنه امکانپذیر است!»
به این صورت که تشنه صفت جویی بشود که آب رفته‌اش برگشته و در نیمه‌راه منقطع شده و نه تشنه به معنای شخص تشنه‌ای که آب بر او قطع شده.
این که منقطع در این مصرع باید به کسر ط خوانده شود یا فتح ط (هر دو در لغتنامه هست و اولی در فارسی متداول است) سؤال دیگر من است.
متشکر

تشنه همان عاشق است و منقطع گردد یعنی از پای درآید و هلاک شود
جان اگر رفت رفت و برنمیگردد ولی آب رفته شاید روزی برگردد(یا برنگردد)
شاید روزی معشوق از در دوستی درآید ولی کجا آید چون من تا آن زمان هلاک شده ام

@7:
متشکر، از سر در گمی نجاتم دادید.

دو جور میشود خواند و برداشت کرد:
1-مرده باشم وگر نه باز آیی
2-مرده باشم چه بیایی چه نیایی

کاش آن به خشم رفته‌ی ما آشتی‌کنان

باز آمدی که دیده‌ی مشتاق بر در است...

آب جوی است گفته دگران

شهد وشربت زگفت سعدی جوی