هوش مصنوعی: روزی به معشوقم گفتم که اگر نظری به ما داری، بهتر از این است که فقط به زیبایی‌ات نگاه کنی.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم زبانی ساده بگویم، من تو را به اندازه‌ی خورشید و گل‌های زیبا می‌دانم و این نشان‌دهنده‌ی احترامی است که برای تو قائل هستم. وقتی به چرخش ماه و نور خورشید در باغ گل‌ها فکر می‌کنم، حس زیبایی و لطافت این عالم را درک می‌کنم.

هوش مصنوعی: نگاه به چهره زیبا نیاز به توضیح و تصویرسازی ندارد؛ تو خود، ماهی هستی با اندامی لطیف و زیبا.

هوش مصنوعی: در زیر سایه غم جدایی‌ات، شاید که هیچ‌کس از من نپرسد که چرا دلم آتش گرفته و چرا ناراحتم.

هوش مصنوعی: بنشین و گوش کن که ما چه فریادهایی سر می‌دهیم. در روزگاری که فتنه‌ها و آشوب‌ها به پا می‌شود، هر کجا که تو قرار بگیری، آن فتنه‌ها نیز به پا خواهد خاست.

هوش مصنوعی: اگر خود را بنده بپنداری و به مقام سلطنت برسی، یا اگر از آن روی بگردانی و به زندگی فقیرانه رو بیاوری، در هر صورت به نوعی از خودت فاصله گرفته‌ای.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند عیبی به چیزی بگیرد که تو آن را می‌پسندی و هیچ‌کس نمی‌تواند چیزی را که تو انتخاب کرده‌ای رد کند.

هوش مصنوعی: عشق به لب‌های شیرین تو، روزی سعدی را خواهد کشت. فرهاد هم بر اثر عشق به آن یار زیبا، چنین به هلاکت رسید.