هوش مصنوعی: من به یاد کسی که سال‌هاست از من خبری ندارد، نفس سردی می‌زنم و امیدوارم او نیز به یاد من بیفتد.

هوش مصنوعی: چشمانش با رحمت به من نگاه نمی‌کند و من براثر ستم‌ها و ظلم‌هایی که دیده‌ام، به شدت تنبیه شده‌ام.

هوش مصنوعی: دل من را برده و به جانم سوگند می‌خورد که کسی در شهر شما این کار را به جای کسی دیگر انجام ندهد.

هوش مصنوعی: هر چیزی را که نگاه می‌کنم، تصویر روی او را می‌بینم، زیرا که چشمانم در تمام دنیا چنین حسی دارند.

هوش مصنوعی: عشق آن‌قدر قوی است که هیچ موجودی، چه بزرگ و قوی مانند شیر و چه کوچک و ضعیف مانند مورچه، نمی‌تواند از تأثیر آن در امان باشد. در شرایط جدایی، هیچ فرقی ندارد که ما در چه وضعیتی هستیم، زیرا عشق همه را درگیر می‌کند و هیچ‌کس به طور کامل از آن مصون نیست.

هوش مصنوعی: به حیرت من نیا، از چهره زرد و ناله‌های آزاردهنده‌ام، زیرا ممکن است کوه‌ها نیز از شدت ظلم و بی‌رحمی به تلی از خاک تبدیل شوند.

هوش مصنوعی: سعدی پیش پای تو زانو زده و سرش را بر آستین خیال تو گذاشته، اما به تو دسترسی ندارد و نمی‌تواند به تو برسد.