هوش مصنوعی: ای کسی که با زیبایی‌ها و نازهایت به راحتی از کنار دوستان می‌گذری و دل‌ها را با هر نگاه یا حرکتی که می‌کنی، می‌ربایی.

هوش مصنوعی: آیا می‌خواهی دردی را که به تو رسیده از بین ببری یا با مهربانی به آن نگاه کنی؟

هوش مصنوعی: ما خود از عاشقان و دلدادگان هستیم و فقط ناظرین بی‌تفاوت این مسیر نیستیم.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس و هیچ‌چیزی برای من قابل مشاهده نیست، تا زمانی که تو با چهره‌ی تابناک خود در نظر بیایی.

هوش مصنوعی: من گفته بودم که به کسی دل نخواهم بست و از عشق و بی‌خبری خود را محافظت کنم.

هوش مصنوعی: حلقه‌ای دور خودم می‌زنم تا کسی نتواند به درون آن وارد شود.

هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن زیبایی و شگفتی زنی اشاره دارد که مانند پریان است و با تزییناتی همچون حلقه‌های گوش، توجه‌ها را جلب می‌کند و درخششی خاص دارد. آن‌ها به نمایش زیبایی و جذابیت خود می‌پردازند.

هوش مصنوعی: بلبل را دیده‌ای که چگونه با صبر و حوصله منتظر می‌ماند تا شکوفه‌های صبحگاهی باز شوند و به زندگی دوباره رنگ و بویی تازه ببخشند.

هوش مصنوعی: عقل با احتیاط و احتیاط در عشق حضور دارد و مراقب است، اما احساسات و گریه بر تمام این ملاحظات غلبه می‌کنند و پرده‌ها را کنار می‌زنند.

هوش مصنوعی: وقتی که عشق را تجربه کنی، پسرم، دیگر هیچ غمی در دنیا برایت باقی نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: یک نفس بودن با دوست بی‌قیمت و رایگان است، حتی اگر بتوانی برای آن در دنیا و آخرت هزینه کنی.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که سعدی با قلم خود، چیزی را خلق می‌کند که به اندازه‌ی هزار آستین از آب دریا گران‌بهاتر و پرمحتواتر است. به عبارت دیگر، اثر او بسیار غنی و باارزش است و می‌تواند دنیایی از معنا و زیبایی را در خود جای دهد.

هوش مصنوعی: این گیاه از کدام منطقه می‌آید؟ تو مانند نیشکر نیستی که طعم شیرین داشته باشی.