هوش مصنوعی: ای باد، تو که از کنار خاکِ دوست عبور کردی، گویی از باغ بهشتی می‌گذری.

هوش مصنوعی: هیچ چیزی نمی‌تواند مانع از این شود که آدمی عاشق و دیوانه هر لحظه با شوق و اشتیاق بر در و دشت بگردد.

هوش مصنوعی: اگر تو به چهره معشوق نگری و به عشق او دچار شوی، همچون من در همه جا به دنبال او خواهی گشت.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم دامن زیبای معشوقه‌ام را از دست بدهم تا نام من به زشتی برود، ای یار.

هوش مصنوعی: جز یاد تو چیزی در دل و ذهن من نمی‌ماند، ای جان، با این حال که در یک لحظه از یاد بهشت هم فراموشم می‌شود.

هوش مصنوعی: دل تو چگونه می‌تواند با حال دلگیر تو کنار بیاید، در حالی که هر لحظه‌ی زندگی مناسب و شایسته‌ی آرامش نیست.

هوش مصنوعی: تو به راحتی از کنار من عبور کردی و حتی یک بار هم به من نگاه نکردی. من لحظه‌ای آرام نگرفتم چون تو به یاد من نبودی.

هوش مصنوعی: این جمله به زیبایی و جذابیت افرادی اشاره دارد که هم در کلام و هم در ظاهر دارای ویژگی‌های دلپذیر و جذاب هستند. صحبت‌های شیرین و لطیف آن‌ها مانند شکر است و زیبایی‌های ظاهری‌شان همانند گل‌ها و درختان دلربا است. به طوری که این افراد به خاطر ویژگی‌های جذابشان می‌توانند توجه دیگران را به خود جلب کنند.

هوش مصنوعی: تو هیچ‌کس را در دام خود نینداختی و هیچ‌کس را با شمشیر خود مجروح نکردی.

هوش مصنوعی: سرنوشت و تقدیر انسان‌ها مانند سیلابی است که از دفتری به نام روزگار جاری می‌شود و آنچه را که تو در ذهن من نوشته‌ای، همانند یادهایی است که بر دل سعدی باقی مانده است.