سعدیغزل شمارهٔ ۵۰۲
تو با این لطف طبع و دل‌ربایی
چنین سنگین‌دل و سرکش چرایی؟
به یک بار از جهان دل در تو بستم
ندانستم که پیمانم نپایی
شب تاریکِ هجرانم بفرسود
یکی از در درآی ای روشنایی
سری دارم مهیا بر کف دست
که در پایت فشانم چون درآیی
خطای محض باشد با تو گفتن
حدیث حسن خوبان ختایی
نگاری سخت محبوبی و مطبوع
ولیکن سست‌مهر و بی‌وفایی
دلا گر عاشقی دائم بر آن باش
که سختی بینی و جور آزمایی
و گر طاقت نداری جور مخدوم
برو سعدی که خدمت را نشایی
غزل شمارهٔ ۵۰۱: تو از هر در که بازآیی، بدین خوبی و زیباییغزل شمارهٔ ۵۰۳: تو پری‌زاده ندانم ز کجا می‌آیی
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
تو با این لطف طبع و دل‌ربایی
چنین سنگین‌دل و سرکش چرایی؟
هوش مصنوعی: چرا با این همه زیبایی و مهربانی، هنوز دل تو سخت و سرکش است؟
به یک بار از جهان دل در تو بستم
ندانستم که پیمانم نپایی
هوش مصنوعی: یک‌باره دیوانه‌وار به تو دل سپردم، غافل از این که پیمانی که میان ماست، پایدار نخواهد بود.
شب تاریکِ هجرانم بفرسود
یکی از در درآی ای روشنایی
هوش مصنوعی: در شب تاریک فراق و دوری، به من اجازۀ ورود بده که ای روشنی، به زندگی‌ام بیایی.
سری دارم مهیا بر کف دست
که در پایت فشانم چون درآیی
هوش مصنوعی: فکری در سر دارم که آن را در دستانم آماده کرده‌ام تا وقتی تو وارد شوی، آن را به پای تو بریزم.
خطای محض باشد با تو گفتن
حدیث حسن خوبان ختایی
هوش مصنوعی: حتی سخن گفتن از خوبی‌های خوبان هم اشتباه است، چرا که تو بهترین هستی و هیچ کس به پای تو نمی‌رسد.
نگاری سخت محبوبی و مطبوع
ولیکن سست‌مهر و بی‌وفایی
هوش مصنوعی: زنی زیبا و دلنشین را می‌بینیم، اما او در عشق سست و بی‌وفا است.
دلا گر عاشقی دائم بر آن باش
که سختی بینی و جور آزمایی
هوش مصنوعی: ای دل، اگر عاشق هستی، همواره آماده باش که با سختی‌ها و مشکلات روبه‌رو شوی و آن‌ها را تحمل کنی.
و گر طاقت نداری جور مخدوم
برو سعدی که خدمت را نشایی
هوش مصنوعی: اگر قدرت تحمل مشکلات و سختی‌های خدمت به دیگران را نداری، بهتر است از این کار دست برداری. سعدی می‌گوید که خدمت کردن به دیگران نیازمند صبر و تحمل است.
خوانش ها
غزل ۵۰۲ به خوانش حمیدرضا محمدی
غزل شمارهٔ ۵۰۲ به خوانش عندلیب
غزل شمارهٔ ۵۰۲ به خوانش محسن لیله‌کوهی
غزل شمارهٔ ۵۰۲ به خوانش سعیده تهرانی‌نسب
غزل شمارهٔ ۵۰۲ به خوانش افسر آریا
غزل شمارهٔ ۵۰۲ به خوانش فاطمه زندی
غزل شمارهٔ ۵۰۲ به خوانش نازنین بازیان
غزل شمارهٔ ۵۰۲ به خوانش سهیل قاسمی
حاشیه ها
1395/11/23 02:01
۷
خطای محض باشد با تو گفتن
حدیث حسن خوبان خطایی
ختایی و نه خطایی
جناب گنجور خان ختلانی،دست کم این (خطا) ها را (ختا) کن،فروغی نمیدانست شما که میدانید.
1401/04/29 12:06
محمدجواد امیراحمدی
این غزل در کلیات سعدی نسخه فروغی با شماره‌ی ۴۹۸ ثبت شده.
1403/10/08 08:01
جلال ارغوانی
سر وشاه سخن گردید سعدی
به پیش توکند اما گدایی