سعدیغزل شمارهٔ ۴۹۳
سرمست بتی لطیف ساده
در دست گرفته جام باده
در مجلس بزم باده نوشان
بسته کمر و قبا گشاده
افتاده زمین به حضرت او
گردونش به خدمت ایستاده
خورشید و مهش ز خوبرویی
سر بر خط بندگی نهاده
خورشید که شاه آسمان است
در عرصه حسن او پیاده
وه وه که بزرگوار حوریست
از روزن جنت اوفتاده
لعلش چو عقیق گوهرآگین
زلفش چو کمند تاب داده
در گلشن بوستان رویش
زنگی بچگان ز ماه زاده
سعدی نرسد به یار هرگز
کاو شرمگن است و یار ساده
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
سرمست بتی لطیف ساده
در دست گرفته جام باده
هوش مصنوعی: شخصی مست با خوشحالی بتی زیبا و ساده را در دست دارد و در حال نوشیدن شراب است.
در مجلس بزم باده نوشان
بسته کمر و قبا گشاده
هوش مصنوعی: در جمع دوستانی که مشغول نوشیدن شراب هستند، عده‌ای کمربند خود را محکم بسته و لباس‌های خود را باز کرده‌اند.
افتاده زمین به حضرت او
گردونش به خدمت ایستاده
هوش مصنوعی: زمین به خاطر او در حال فروتن شدن است و آسمان در خدمت او ایستاده است.
خورشید و مهش ز خوبرویی
سر بر خط بندگی نهاده
هوش مصنوعی: خورشید و ماه به خاطر زیبایی معشوق به سجده افتاده‌اند و خود را در خدمت او قرار داده‌اند.
خورشید که شاه آسمان است
در عرصه حسن او پیاده
هوش مصنوعی: خورشید که سلطان آسمان است، در مقابل زیبایی او همچون یک نفر پیاده به نظر می‌رسد.
وه وه که بزرگوار حوریست
از روزن جنت اوفتاده
هوش مصنوعی: وا چه خوب که آن بانوی بزرگوار از بهشت به این دنیا آمده است.
لعلش چو عقیق گوهرآگین
زلفش چو کمند تاب داده
هوش مصنوعی: رنگ لب‌های او همچون سنگ قیمتی عقیق و موهایش مانند گیسوانی است که به زیبایی تاب خورده‌اند.
در گلشن بوستان رویش
زنگی بچگان ز ماه زاده
هوش مصنوعی: در باغی پر از گل، بچه‌ای زنگی به دنیا آمده است که از ماه الهام گرفته است.
سعدی نرسد به یار هرگز
کاو شرمگن است و یار ساده
هوش مصنوعی: سعدی به کسی که از او خجالت می‌کشد، هرگز نمی‌تواند برسد، زیرا یار او دل ساده و بی‌پیرایه‌ای دارد.
خوانش ها
غزل ۴۹۳ به خوانش حمیدرضا محمدی
غزل شمارهٔ ۴۹۳ به خوانش عندلیب
غزل شمارهٔ ۴۹۳ به خوانش محسن لیله‌کوهی
غزل شمارهٔ ۴۹۳ به خوانش سعیده تهرانی‌نسب
غزل شمارهٔ ۴۹۳ به خوانش فاطمه زندی
غزل شمارهٔ ۴۹۳ به خوانش نازنین بازیان
غزل شمارهٔ ۴۹۳ به خوانش سهیل قاسمی
حاشیه ها
1395/04/20 21:07
.۷
بیت هشتم:
در گلشن بوستان رویش
گلشن=باغ و بوستان|گلشن بوستان:فکر کنم درست نباشد.شاید گلبن درست تر باشد به معنای گل سرخ باغ رویش
زنگی بچگان ز ماه زاده
خالهای سیاه در روی چون ماهش پدید آمده
1399/01/27 02:03
مینا مرادی
بی زحمت مصرع دوم بیت آخر را توضیح میدید؟ممنون
1399/01/27 09:03
nabavar
گرامی مینا
کاو شرمگن است و یار ساده
یعنی: سعدی کم روست و خجالت می کشد اظهار عشق کند و یار هم عشق سعدی را در نیافته است چون ساده دل است.
1399/01/27 13:03
مینا مرادی
ممنونم. لطف کردید
1403/08/02 21:11
جلال ارغوانی
آوازه عشق وشعر سعدی
عالم بگرفت ودر جنان فتاده