در بیت مصراع اول "گفتی که چون من در زمی دیگر نباشد آدمی" کلمه زمین به اشتباه زمی تایپ شده است

مصرع اول بیت اول قطعا درست نیست اگر این یک غزل است.
درهرصورت من در نسخ قدیمی اینطور دیده بودم که قطعا اگر این واقعا بیت اول است، باید همینطور بوده باشد:
ای سرو بالای سهی ما نیز هم بد نیستیم
وز هرکه در عالم بهی ما نیز هم بد نیستیم
درضمن عبارت "کز صورت حال آگهی" تناسب زیادی با این شعر ندارد. ولی درهرصورت شاید جزئی از یک بیت مفقود باشد.

تفاوتهایی در ضبط:
گفتی به رنگ من گلی هرگز نیابد بلبلی
نی خود تویی زیبا بس (به احتمال قوی صورت صحیح "نی" است و نه "نه")
آخر چه شد کان سرو بن با ما نمی گوید سخن ... گو بیوفا یاری بکن ...

آقا فقط بیت اولش مشکل دارد . پس مصراع های زوج دیگش چی ؟ هم خوانی با قافیه های پایانی بیت اولش ندارد . اگر این یک غزل باشد اشتباه هست چون فقط ردیف داره و قافیه های میانی . قافیه های پایانی ندارد .

سعدی واقعا تو کی بودی، مردم باید بهت افتخار کنند،
با اینکه توی این شعر کمتر هنرنمایی کردی
اما روحت شاد و یادت همیشه گرامی باد
سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
مرده آن است که نامش به نکویی نبرند

افرادی که اطلاعات کافی ندارند، با قاطعیت نظر میدهند که فلانی بیت و بهمان کلمه اشتباه است
میخواستم عرض کنم مجبور نیستید در هر موردی و در هرجایی نظر بدهید.

اگر اشتباه نکنم استاد فروغی فرموندند این شعر شیخ نیست

سلام
ای کاش یه استاد ادبیات پاسخ میدادند که چرا مصرع اول این شعر با مصرع های زوج هم قافیه نیست و چرا اصلا این شعر قافیه نداره؟

دوستان اگر بیت اول را مصرع اول در نظر بگیریم و بیت دوم را مصرع دوم ، مشکل قافیه بر طرف می شود. این طور:
ای سروبالای سهی کز صورت حال آگهی وز هر که در عالم بهی ما نیز هم بد نیستیم
گفتی به رنگ من گلی هرگز نبیند بلبلی آری نکو گفتی ولی ما نیز هم بد نیستیم .
مانا باشید

منظورم بیت اول بود
ولی باقی ابیات اگر چه مانند غزل همخوانی ندارند ، ولی هم آهنگ و زیبا هستند
اینهم هنری دیگر از سعدی

احمد جان
تعصب و خشک اندیشی به بیراهه می رود
شما می فرمائید سعدی به آن حضرت میگوید
تا چند گویی ما و بس کوته کن ای رعنا و بس
نه خود تویی زیبا و بس ما نیز هم بد نیستیم؟
یعنی ما هم دست کمی از تو نداریم
رعنا را ” زن احمق “ معنا کرده اند
یا در بیتی دیگر :
ای سست مهر سخت دل ما نیز هم بد نیستیم
به حضرت می گوید سست عهد سخت دل ؟
زنده باشی

سلام
نمی دانم چه اصراری است که این شعر زیبا را به نام « غزل » مشکل دارش کنند . می توان با نامیدن قالب « قطعه » این شعر را ـ که قطعاً قطعه است ـ به همه این ایرادهای مطلع پایان داد . مثل قطعات زیبای خانم پروین اعتصامی و انوری .

در مورد قالب شعر نظر قاطعی ندارم. نیاز به تحقیق داره.
اما در مورد قافیه ها، باید بگم این شعر هم به سبک بعضی از غزل های مولوی هست. غزل هایی با ردیف های طولانی مثل «بی تو به سر نمی شود»، «مستان سلامت می کنند» و «چیزی بده درویش را». البته علیرغم ارتباط شعری این دو نفر، نمیشه در مورد الگوبرداری یکی از این دو شاعر از دیگری اظهار نظر قطعی کرد. چون تقریباً همزمان زندگی می کردن و احتمال تاثیرپذیری از هم، زیاد نیست.
در یکی از نوشته هام ذیل غزل «بی همگان به سر شود بی تو به سر نمی شود» مولوی،‌ در بحثی که شکل گرفته بود مطالبی رو به تفصیل در مورد این نوع ردیف ها و عدم رعایت قافیه به شکل سنتی عرض کردم. البته نتیجه ای که به دست میاد اینه که با وجود اینکه قافیه به شکل سنتی در این اشعار رعایت نشده، اما خللی به شعر وارد نیست و شعر دچار عیب قافیه نیست.
برای اطلاعات بیشتر حتما کتاب موسیقی شعر از دکتر شفیعی رو ببینید. در مورد این نوع ردیف ها و ارزش موسیقایی اونها مفصل بحث کردن. البته ایشون غزل های مولوی رو مثال می زنن، چون در این سبک از استفاده از ردیف بسیار شاخص تر از سعدی هست.

به نطر میرسه که این شعر، ترجیع‌بند باشه

با سلام خدمت اساتید محترم
به نظرم بهتره بجای ایراد گرفتن به شعر بعضی وقت ها فقط شعر را خواند و لذت برد

من هم با نظر یکی از دوستان که فرمودند گاهی باید ازخواندن شعر لذت برد.مصافا اینکه دکتر خلیل خطیب رهبر هم نظرشان این است که این شعر از شیخ اجل نمیباشد .الله اعلم بالصواب.

قالب این شعر ترجیع_غزل است

قالب این شعر، غزل است، و ابدا قطعه نیست. همونطور که میبینید این شعر قافیه نداره و فقط دارای قوافی میانی یا درونی ست. اما غزل نامیده میشه. اما اطلاعاتی درمورد چگونگی رواج پیدا کردن این نوع از سرایش، در دست نیست. این شعر مانند نود درصد اشعار شعرای بزرگ برای هیچ شخصیت مذهبی سروده نشده. و البته موافقم که باید شعر را خواند و لذت برد. اما لذتِ خواندن یک شعر با آگاهی، بارها بیشتر از خواندن بدون معرفته.

قالب این شعر با چهار نام تا کنون ظبط شده که دوستان علاقمند میتوانند در موردش تحقیق کنند:
شعر مسجع -مسمط چارخانه -مسمط قدیم - غزل ترجیع
مولوی نیزدر این قالب چندین شعر دارد مانند:
بی همگان بسر شود بی تو بسر نمی‌شود

شعر بنظر نمی‌رسد که به طور کل در زمره اشعار شیخ شیراز باشد هر چند رندانه گویی در شعر پیدا می‌شود که مختص این خداوندگار میباشد اما در قسمت‌هایی شعر به انحطاط کلامی نزدیک می‌شود که سعدی را با این نوع منحط بودن ارتباطی را نیست ...‌

عاشق بود بر روی تو  این سعدی خوش گوی تو

گوید همی درکوی تو ما نیز هم بد نیستیم