اگر به خاطر عشق تو بمیرم، در قیامت دامن تو را می‌گیرم.

شاید از دنیا و آخرت راه فرار پیدا کنم ولی  از صحبت(اندیشه) دوست هرگز

 ای داروی دردهای دل‌سوختگان، درمان دیگری برای من وجود ندارد

 آن کسی که در این دنیا و آن دنیا هیچ‌کس به جز تو ندارد، من همان فقیر هستم.

 ای نگهبان ، از جوان نو خواسته چه انتظاری داری؟درحالیکه من که در این راه به پیری رسیده‌ام هرگز توبه نمی‌کنم 

 روزی کمان ابروهای او را می‌بوسم و از او می‌خواهم که تیر محبتش را به قلبم بزند.

 ای باد بهاری که عطر خوشی را با خود می‌آوری، به خاطر لطافت و نرمی‌ات، من مانند گل فدایت می‌شوم 

 زمانی که از خاک شیراز عبور می‌کنی، به آن دیار بگو که من در سرزمین خاصی گرفتار شده‌ام.

 من به خواب نمی‌روم چون بودن بدون دوست برایم خوشایند نیست، حتی اگر بر روی نرمی حریر خوابیده باشم.

 ای همراه و همدم سعدی در این دنیا، تو رفتی ولی همچنان در درون من باقی مانده‌ای.