غزل شمارهٔ ۳۵۳
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوانش ها
غزل ۳۵۳ به خوانش حمیدرضا محمدی
غزل ۳۵۳ به خوانش عندلیب
غزل شمارهٔ ۳۵۳ به خوانش محسن لیلهکوهی
غزل شمارهٔ ۳۵۳ به خوانش سعیده تهرانینسب
غزل شمارهٔ ۳۵۳ به خوانش سهیل قاسمی
غزل شمارهٔ ۳۵۳ به خوانش نازنین بازیان
غزل شمارهٔ ۳۵۳ به خوانش فاطمه زندی
آهنگ ها
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
حاشیه ها
باسلام
در صورت امکان از کسره فتحه ضمه حداقل برای لغات عربی با یک دیکته و چند معنی استفاده شود.
با عرض ارادت واحترام- حسن ارومیه
در منظور موافق روی در هم
همه کس دوست میدارند و من هم
هر آنچ این را بود، آن را مھیا
هر آنچ آن را بود، این را مسلم
رفیق حجره و گرمابه و کوی
به صحرا با هم و در خانه بر هم
مقدم در موخر برده تا ناف
دگر بار این موخر، آن مقدم
اگر دانی که دنیا غم نیرزد
به روی دوستان، خوش باش و خرم
حجاب نام و ننگ از پیش بردار
که محرم گون نپوشاند ز محرم
وصال دوستان میخ است و دیوار
حدیث دشمنان باد است و پرچم
اگر محکم ببندی بند شلوار
هنوزت عقد صحبت نیست محکم
دو دست و هر دو زانو بر زمین نه
اگر پشتی به خدمت میکنی خم
هر آنک از پشت آدمزاد، ناچار
َرود بر پشت فرزندان آدم
طریقت خواهی از سعدی بیاموز
ره این است ای برادر تا جھنم
بسیار زیبا
بسیار زیبا
بیت 3 و 4 «تو گر دعوی کنی پرهیزگاری-مصدق دارمت والله اعلم-وگر گویی که میل خاطرم نیست-من این دعوی نمیدارم مسلم» به هم ربط دارند.
میگوید اگر تو به عنوان دلیل دوری از نظر با نیکورویان (بیت 2) عنوان کنی که این کار را از روی پرهیزکاری نمیکنم قبول میکنم (مصدَّق به فتح دال یعنی کسی که حرفش راست پنداشته شده و تصدیق شده) اما اگر عنوان کنی که میل به این کار ندارم این دلیل را نمیپذیرم.
ابیات سوم و چهارم این غزل زیبا خطاب به صوفیان پرهیزگار و خشک دماغ و زاهدان ریایی میباشد :
تو گر دعوی کنی پرهیزگاری
مصدق دارمت والله اعلم
و گر گویی که میل خاطرم نیست
من این دعوی نمیدارم مسلم.
کل این غزل شاهکار ، نمایانگر عرفان شاعرانه ی رندانه ی سعدی هست که سعدی فرزانه و بزرگوار با رندی تمام به زبان ساده ( سهل و ممتنع ) مخصوص بخود سروده اند و چقدر زیبا و تاثیر گذار و رندانه هست.
عجب نبود که ناطق لال گردد
که سعدی در سخن گردید خاتم