هوش مصنوعی: هر کسی که بدون دوست باشد، خواب و آرامش ندارد؛ اما صبر و استقامت او همچنان باقی است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معنی است که وقتی بخشی از زندگی یا یک احساس عمیق به ما دست می‌دهد، نمی‌توانیم به راحتی از آن چشم پوشی کنیم. افکار و احساسات مرتبط با آن به قدری قوی هستند که خواب راحت را از ما می‌گیرند، مانند سیلابی که به ناگاه می‌رسد و همه چیز را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: عشق دیگری او را از خود بی‌خبر کرده و به دام خود می‌کشد.

هوش مصنوعی: کسی که محبتش را به دیگری هدیه کرده، چه فایده‌ای دارد اگر از خیانت و بدسالی دوستان آن فرد بی‌خبر باشد؟

هوش مصنوعی: هرکسی که نیازمند است باید احتمال حضور دربانی را که به او راه می‌دهد، در نظر داشته باشد.

هوش مصنوعی: زندگی به گونه‌ای است که در کنار خوشی‌ها و لذت‌ها، تلخی‌ها و سختی‌ها نیز وجود دارد. مانند وجود خار و خرما، زهر و شربت که هر کدام جنبه‌های مختلفی از زندگی را نشان می‌دهند. این دوگانگی بخشی از تجربه انسانی است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که اگر رود دجله به اندازه کافی آب داشته باشد، دیگر نیازی به آب‌کشی ندارد. به عبارت دیگر، وقتی چیزی به مقدار کافی وجود دارد، تلاش اضافی برای بدست آوردن آن بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: شب جدایی از دوست تاریک و رنج‌آور است، حتی اگر هزاران ماهتاب روشنایی‌اش را بپاشد.

هوش مصنوعی: اگر جان انسان نیازمند از بدنش برود، محبت و عشق دوستانش هرگز از دلش نمی‌رود.

هوش مصنوعی: ای سعدی، بهتر است که گوسفند قربانی شود تا اینکه از دست قصابش شکایت کند.