هوش مصنوعی: ای کسی که در میان مردم، به خاطر حسن و زیبایی‌ات برجسته‌ای، چشمان تمام افراد به سمت زیبایی تو خیره شده است.

هوش مصنوعی: کسی که این همه لطف و مهربانی دارد، باید بتواند ناز و لوندی دیگری را نیز تحمل کند.

هوش مصنوعی: ای درختی که به عشق بارور شده‌ای، جان من مانند پرنده‌ای رمیده و در حال پرواز است که به تو پناه آورده.

هوش مصنوعی: آن فرد نباید صاحب نظر و درکی باشد که از چنین چهره‌ای در برابر فراز، فاصله بگیرد یا دلسرد شود.

هوش مصنوعی: اگر نوشیدنی از دست تو باشد، می‌نوشم، اما اگر بر خلاف نظر تو باشد، نماز نمی‌خوانم.

هوش مصنوعی: اگر مانند شمع بگریم، معذورم، زیرا کسی نمی‌گوید که چرا در آتش می‌سوزم.

هوش مصنوعی: هرگز نمی‌گفتم درباره‌ی عشق، تا آنکه اشک‌هایم خود به تنهایی داستان مرا بازگو کردند.

هوش مصنوعی: آب و آتش با هم تضاد دارند و هیچ‌گاه در کنار یکدیگر نمی‌توانند قرار گیرند. اما درباره عشق و صبر، این دو ویژگی همیشه به طور طبیعی در کنار هم حضور دارند و یکی مکمل دیگری است.

هوش مصنوعی: هر کسی که خواهان ملاقات با دوست باشد، باید بداند که دوستی هم واقعیت دارد و هم نوعی نماد یا نمایش.

هوش مصنوعی: کسی که به زیارت کعبه علاقه دارد، باید سختی‌ها و راحتی‌ها را با صبوری بپذیرد.

هوش مصنوعی: ای سعدی، کسی که در عشق زنده است، باید برای محبت و نیازمندی دیگران جان خود را فدای درگاه آن‌ها کند.