جی...
این رو خیلی دوست دارم. بیحد سخن دلمه.. چقدر زیباست و ...

به استقبال این غزل عماد خراسانی با مطلع :گرچه مستیم و خرابیم چو شبهای دگر باز کن ساقی مجلس سر مینای دگر رفته است
فرهنگ هم با این مطلع به استقبال رفته است:از سر کوی تو گیرم که روم جای دگر کو دلی تا بسپارم به دلارای دگر
حافظ هم با غزل: گر بود عمر به میخانه رسم بار دگر بجز از خدمت رندان نکنم کار دگر این غزل را استقبال کرده است جا دارد کلیه غزل ها با این مطلع جمع اوری شوند.

درسته میگن حافظ حرف دل همه رو با دیوانش میزنه به نظر من سعدی خیلی دقیق تر این حرف رو می گه
من اون روز تو کتاب فروشی نیت کردم و غزلیات سعدی رو باز کردم بهترین شعری بود که در زندگیم خواندم و شنیدم و هیچ وقت این لطف خدا رو فراموش نخواهم کرد این جواب تمام سوالاتی بود که در ذهنم حک شده بود

این شعر با صدای ملکوتی استاد شجریان غوغاست...
پیشنهاد میکنم گوش کنید!
مخصوصا تک بیت ناب این شعر:
بامدادان که برون می نهم از منزل پای ....

علی آقا،
ممکن است کمی در باره صداهای ملکوت از جمله آن که نام بردید، این بی سواد را راهنمایی فرمایید؟؟

تا فراغ از تو نماند به تماشای دگر
این مصراع به چه معنی ست؟

گرامی شیوا
بامدادان به تماشای چمن بیرون آی
تا فراغ از تو نماند به تماشای دگر
درین ماناست : تو بیرون بیا ، تا مجالِ در دیگری نگاه کردن نداشته باشم
مانا باشی

دو دوست گرامی،
"تا فراغ از تو نماند به تماشای دگر"
بار معنوی دیگری را نیز در بر دارد:
تا تماشای (دیدن) دگر (دگرباره) از تو در فراغ (جدایی،محرومی) نماند یعنی که : تا دگربار از تماشای تو محروم نشوم، تا تو را دگر بار تماشا کنم...
بعید می نماید که عاشق محبوب خود را تهدید کند که اگر تو را دگربار نبینم آنگاه نظر خود را بر دیگری می اندازم، این رسم عاشقی نیست...
سرتان شاد باد

گرامی بابک
تعبیر شما نیز از شعر درست می نماید
هر کس نظری دارد
ولی در نظر قبلی ام تهدیدی نمی بینم ، پیشنهاد است و تشویق ، به هر حال چشم به سویی می رود ، با آمدن یار نظر از هر جای دیگر به سوی او بر می گردد .
مانا باشید

بابک عزیز
من عذرخواهی میکنم. البته فراق به معنای جدایی هست و فراغ مفهوم آسایش و راحتی از امری رو داره.
منو ببخشید بابت جسارتم.

... جان،
چه جسارتی ؟
به جای فراغ (جدایی، محرومی)، فراغ (بی بهرگی، تهی بودن، خالی بودن ) را جایگزین کنید و معنا در همان راستا خواهد بود...
مهناز جان،
این دو بیت حافظ مقصود را می رساند:
خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود
به هر درش که بخوانند بی خبر نرود
دلا مباش چنین هرزه گرد و هر جایی
که هیچ کار ز پیشت بدین هنر نرود
اگر وجه اشتراک سعدی، حافظ، مولوی و... را دریابیم می بینیم که جمله در یک راستا حرکت می کنند...
سپاس از هر دو شما

عذر میخوام. یعنی چی فراغ (جدایی، محرومی) رو با فراغ (تهی بودن و ..) جایگزین کنم؟
عرض کردم فراغ به معنی جدایی نیست. وقتی نیست چطور جایگزین کنم؟

مثل اینکه اینبار هم باید در تأیید مهناز خانم باشم
ایشان به درستی فَراغ را به مانای ، وقت داشتن و مجال داشتن برداشت کرده اند
میگوید : اگر تو به تماشای چمن بیایی من فقط به تماشای تو بس می کنم و چشم بر همه چیز و همه کس خواهم بست . یا [ بیا تا تنها درگیر تماشای تو باشم]
برخیز تا تفرج بستان کنیم و باغ
چون دست میدهد نفسی نوبت فَراغ . {سعدی}
پایدار باشید

... جان،
منظور این بود:
به جای فراغ (جدایی، محرومی) که من آوردم، فراغ ( تهی بودن، خالی بودن) را جایگزین کنید، آنگاه می رسید به > بهره نداشتن، محروم بودن، جدا بودن...
فراغ در کنار آسودگی و آرامش معانی دیگری را نیز در خود دارد، از جمله:
-تهی گشتن، خالی شدن
-فرصت
-خلوت و...
فارغ: رها شده، آزاد شده
فراغت از دغدغه: آسایش
فراغت از بند: آزاد شده، رها گشته، جدا گشته
فراغت از گرفتاری: آزاد شده، رها شده، دور شده، جدا گشته
....
در اینجا اگر تهی بودن و خالی بودن را منظور کنی:
تا تماشای (دیدن، رویت کردن) دگر(باره) از تو در فراغ (خالی، تهی، بی ثمر) نماند
می رسی به نتیجه بنده:
تا دیده دگرباره از تو بی بهره نماند-> یعنی که تو را ببیند
نوع خوانش دیگر آنست که دگر را برابر "دیگری" متصور شوی و فراغ را "فرصت، مجال"، آنگاه می رسی به نتیجه مهناز خانم.
نمونه های دیگر از فراغ در بیان سعدی:
-"گر تو را هست شکیب از من و امکان فراغ
به وصالت که مرا طاقت هجران تو نیست"
در این بیت به معنی رها بودن، جدا بودن.
-"محبت با کسی دارم کز او با خود نمی آیم
چو بلبل کز نشاط گل فراغ از آشیان دارد"
فراغ در اینجا از خود بیخود شدن ، دور شدن ، رها شدن است.
-"دو چشم ناز در پیشت فراغ از حال درویشت
مگر کز خوبی خویشت نگه در ما نمی باشد"
فراغ در اینجا: بی اعتنایی، بی خبری، دور بودن، جدا بودن
از حافظ:
-"مرا در خانه سروی هست که از سایه قدش
فراغ از سرو بستانی و شمشاد چمن دارم"
فراغ در اینجا بی نیازی، رهایی، جدایی
-"به جلوه گل سوری نگاه می کردم
که بود در شب تیره به روشنی چو چراغ
چنان به حسن و جوانی خویشتن مغرور
که داشت از دل بلبل هزار گونه فراغ"
در اینجا: بی خبری، دوری، جدایی
امید که پاسخ کفایت دهد...
----
حسین 1جان،
اگر دقت کنی می بینی که من آوردم "این بار معنوی دیگری نیز دارد"، یعنی که از خوانش مهناز خانم ایراد نگرفتم و آنرا درست دانستم...
این فقط در نتیجه گیریست که آنچنان که شما نیز آوردی نشان از آن دارد که عاشق در نبود محبوب توجه خود را به دیگری معطوف می دارد ( شرطی که آوردی همان "اگر بیایی" باشد، حال اگر محبوب نیاید چه؟ عاشق دیگر عاشق نیست یا هوش و حواسش پیش دیگریست؟ )...
آنچه که من بیان کردم اینست که عاشق (راستین) شرط نمی گذارد، و یا در نبود محبوب به دیگری نمی پردازد که این هر دو "خلاف رسم عاشقی است."...
پس در نتیجه گیری: اگر یک نتیجه آنست که عشقِ عاشق مشروط است، و نتیجه دیگر آنکه این عشق مشروط نیست؛ آنگاه کفه ترازو به سمت عشقِ بی شرط می باید سنگینی کند...
در این بیت نیز که شاهد آوردی، فراغ همان "آسایش و آرامش" است نه مجال داشتن که آن "چو دست می دهد نفسی" است...
شمایان نیز پایدار باشید

در زمان فراغت از بند:
"نوع خوانش دیگر" تبدیل شود به "نوع دیگر خوانش"
و نمی گذارد به نمی گزارد

با درود بر دوستان گرامی٬ به باور من٬ مراد سعدی همان فَراغ میباشد به معنی آسودگی و مقصود اینست که تو آنقدر مشغول شوی که فرصتی نداشته باشی که در فکر و تماشای دگری باشی. با سپاس بسیار

با سلام
بی نهایت سپاس از تلاش برای مدون کردن اشعار شاعران ایران زمین.
خواستم اعلام کنم صدایی که برای خواندن اشعار برگزیده شده اصلا گیرا نیست و متاسفانه گاهی اشعار را نیز غلط می خوانند. ضمن تشکر از زحمات دوست خواننده ی اشعار، خواهشمند است از صداهای گیراتری برای خواندن اشعار زیبای شاعران گرانمایه ی استفاده شود.
سپاس دوباره
پاینده و پیروز باشید

آدر بانو
شما اگر نمی پسندی ، دیگرانی چون من بسیار می پسندند
این امکان نیز برای شما فراهم است تا با صدایتان همه را بهره مند کنید.
زنده باشید

ببخشید : آذر بانو

هر صباحی غمی از دور زمان پیش آید
گویم این نیز نهم بر سر غم‌های دگر

هرچی گشتیم صدای استاد شجریان رو برای این غزل پیدا نکردیم. میشه راهنمایی کنید!!!

رفته بودم دو سه روزی به تماشای دگر
غافل از اینکه نباشد چو تو زیبای دگر

به امیدی که بیائی و غم از دل برود
دیده من نگرانست چو شب های دگر

از نگاه گنه آلود دلم بگریزد
تا فریبم ندهد چشم فریبای دگر

رشکم آید که صبا از تو تمتع گیرد
در گذرگاه و به خلوتگه و هر جای دگر

دوش رفتم به تماشای گلستان و بهار
سوسن از وصف تو می گفت به گلهای دگر

هر تمنّا ز دل غمزده ام رخت ببست
دارم از چشم تو امروز تمنای دگر

من که گشتم زنگاه تو چنین مست و خراب
باز هم مست ترم ساز به مینای دگر

تا تو با آن قد دلجو زده ای راه مرا
نزند راه مرا قامت رعنای دگر

این سری را که به پایت زده ای از سر خشم
نگذارم زجفاهای تو در پای دگر

تا جهان باشد و تو رهزن دلها باشیی
نکند وصف تو را زهره زهرای دگر

با سلام و احترام فراوان 

دوستان برای فهم بیشتر اشعار حضرت شیخ اجل منبع یا سایت اینترنتی یی را سراغ دارید که از آن بهره مند شوم ؟

ممنون خواهم شد اگر راهنمایی کنید 

راه پنهانی میخانه نداند همه کس 

جز من و زاهد و شیخ و دو سه رسوای دگر 

####

عهد کردم که دگر می نخورم در همه عمر

بجز از امشب و فرداشب و شب‌های دگر 

سعدی نادره گو گرد جهان گر گردد

به خداوند نبیند چو تو زیبای دگر