شیراز همه اینها هست و چیزی هم فراتر

و آن هم شیراز بودنش است

اصلا شیراز یک هدیه آسمانی به انسان هبوط کرده از بهشت است تا هرگاه دلتنگ مینوی ارم شد سری به شیراز بزند

اگر کنعان به یوسف معروف است و بخارا به رودکی. شیراز، خودش بدون تعلق به کسی، شیراز است

اصلا شیراز بود که سعدی جان و حافظ عزیز را پرورید

خاک شیراز همیشه گل خوش بوی دهد

یک ایرانی که چند روز در شیراز تنفس نکرده باشد به چه عشقی دنبال بهشت است؟