غزل شمارهٔ ۲۷۷
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوانش ها
غزل ۲۷۷ به خوانش حمیدرضا محمدی
غزل ۲۷۷ به خوانش محسن لیلهکوهی
غزل ۲۷۷ به خوانش سعیده تهرانینسب
غزل ۲۷۷ به خوانش پری ساتکنی عندلیب
غزل شمارهٔ ۲۷۷ به خوانش سهیل قاسمی
غزل شمارهٔ ۲۷۷ به خوانش تناز پیراسته
غزل شمارهٔ ۲۷۷ به خوانش نازنین بازیان
غزل شمارهٔ ۲۷۷ به خوانش فاطمه زندی
غزل شمارهٔ ۲۷۷ به خوانش افسر آریا
غزل شمارهٔ ۲۷۷ به خوانش الیزا زندی
آهنگ ها
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
حاشیه ها
بخت باز آید از آن در که یکی چون تو در آید
روی (نیکوی) تو دیدن در دولت گشاید
توانایی دو شاعر رو باهم مقایسه کنید:
سعدی(در یک مصرع) : رشکم از پیرهن آید که در آغوش تو خسبد...
حافظ (دریک بیت):
رشک برم کاش قبا بودمی.....چون که در آغوش قبا بودهای
(قبا را روی پیرهن میپوشیدند، و این پیرهن بود که بی واسطه با بدن در ارتباط بود، ضمن این که تفاوت ظریفی بین دو بیت وجود داره، سعدی دوست داره در آغوش یار باشه اما حافظ آرزو میکنه یار در آغوش اون باشه و تفاوت میان این دو بسیاره...)
رشک برم کاش قبا بودمی…..چون که در آغوش قبا بودهای
از مولاناست نه حافظ
بله درسته، از مولاناست
ساده جانم من بیفزایم که قبا پهلویست و در اصل کباک بوده است ، درود به نازکی دیدگاهت
حمید جان بودت خجسته باد به شور اوردم !
واسه مرگ فعالترین دختر اراک خانم کمالی آرا دو بیت اول شاهکار بود
مرسی
امروز14اردیبهشت92در باره ی شعر و تصنیف مرثیه مانندی برای استاد لطفی تار نواز می گشتم ازین خوشتر ندیدم.غمگین ترین تصنیف را لطفی برای عارف نواخت.مرثیه ای به زیبایی به یاد عارف چه کسی برای او خواهد ساخت
علیرضا جان با درود بر شما . در زمانه ای که موسیقی نژاده و ردیفی ایران دستخوش کم مهری است از دست دادن استادی بزرگوار از موسیقی گزندی گران خواهد بود . من به این خوش هستم که هنر های مردان دانا و بزرگوار از جانهاشان زدوده نخواهد شد و آن جان بزرگوار همچنان سرچشمه تابش و الهام به رهروان هنر و ادبیات خواهد ماند .
بخت باز اید از ان در که یکی چون تو در آید
روی زیبای تو دیدن در دولت بگشاید
این لطافت که تو داری همه دلها بفریبی
وین حلاوت که تو داری همه غمها بزداید
در بیت چهارم. کلمه رشکم. و خسبد چی معنی میدهد.
ممنون
به به به این شعر..چه عشق آتشینی... چه شاعر دل سوخته ای... چه معشوقه ای... عجب شعر نابی...
1 بیت از این شعر رو به هرکس که تقدیم کنی در پوست خودش نمیگنجه تا آخر عمر... حال نمیدونم که معشوقه ی سعدی بعد از تقدیم این شعر از جانب خود سعدی به ایشان... زنده ماندند یا از فرط خوشحالی در دم روح از بدنشان پرواز کرد... روح سعدی و معشوقه ی ایشان ( باعث و بانی این اشعار جاویدان ) شاد ♥ ♥
پیوند به وبگاه بیرونی
ایرج
دستگاه ماهور/یک شاخه گل/ 463
سلام. بعضی از ابیات این شعر زیبا توسط آقای حامد زمانی تحت عنوان آهنگ دلارام خوانده شده است.
بعضی ابیات این غزل به همراه یه غزل دیگه از سعدی توسط حامد آهنگی خونده شده که بسیار بسیار فوق العاده اس
بسیار شکیبیده ایم ، دریغا ! مادر گیتی کس چون سعدی نزاده است
باز هم صبر میکنیم به یقین در راه است.
خواهد آمد ،به گلستانمان خواهد برد به بوستان
غزل عشق خواهد سرود
بختمان باز خواهد آمد
از در در خواهد آمد ، از خود به درمان خواهد کرد
بی خبرمان خواهد کرد
خویش باز خواهیم یافت
دل قوی میداریم
بر ما بسی کمان ملامت کشیده اند
ما نه آنیم که از دور فلک زبونی کشیم
مردی از خویش برون خواهد آمد
کاری خواهد کرد کارستان.
باد نوروز بر خواهد خاست
در باغچه گل افشان خواهد کرد.
........
ناشناس،
خسبیدن همان خفتن، خوابیدن است
و رشک همان که تازیان حسد می گویند
حامد زمانی این غزل رو به صورت یک اهنگ زیبا در وصف امام حسن (ع) خوانده است
گر حلالست که خون همه عالم تو بریزی
آن که روی از همه عالم به تو آورد نشاید
لطفا معنی این بیت چیست ؟
گر حلالست که خون همه عالم تو بریزی
آن که روی از همه عالم به تو آورد نشاید
می گوید : شایسته نیست خونِ کسی را که به خاطر تو روی از همه ی مردم بر گرفته ، بریزی،اگر چه خون همه ی عالم بر تو حلال باشد
شاید کلمه "خوشاید" بهتر باشد تا "نشاید" در بیت پایین
گر حلالست که خون همه عالم تو بریزی
آن که روی از همه عالم به تو آورد خوشاید (به جای نشاید)
ممنونم حسین جان از شرح تون.
DANAجان
قابلی نداشت
احمد آقا
خرده بر سعدی شیراز سخن سنج نشاید
حامد زمانی
پیوند به وبگاه بیرونی
در بیت دوم بجای کلمه بسیار، کلمه ایوب قرار میگیرد و شکل درست مصرع بصورت زیر میباشد:
صبر ایوب بباید پدر پیر فلک را
صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را
تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید
گر مرا هیچ نباشد نه به دنیا نه به عقبی
چون تو دارم همه دارم دگرم هیچ نباید
چشم عاشق نتوان دوخت که معشوق نبیند
پای بلبل نتوان بست که بر گل نسراید
سعدیا دیدن زیبا نه حرامست ولیکن
نظری گر بربایی دلت از کف برباید
این چهاربیت از این قسمت در وبسایت آوای جاوید توسط حمیدرضا فرهنگ خوانده شده است،آدرس صفحه:http://avayejavid.com/SazoAvaz/AvayeJavid_53.html
آدرس صحیح صفحه:
پیوند به وبگاه بیرونی
من فکر میکنم اگر در مقرع مصرع پای بلبل نتوان بست که بر گل نسراید به جای پای، نای باشه صحیح تر و با معنی تر میشه
باسلام
فکر کنم نای بلبل نتوان بست و نظری گر بنمایی بایددرست باشه
معنی بیت نهم و آخر چیه?
این شعر رو حامد زمانی تو اهنگ دل ارام هم خوانده ولی نبود بین اهنگ های ایشون در قسمت بالایی
این شعر توی اهنگ دلارام حامد زمانی هست
نوشته شده:"پای بلبل نتوان بست " در صورتیکه نای بلبل نتوان بست که بر گل نسراید صحیح تر بنظر میاد
عرض ادب
همان طور که دوستان هم به درستی اشاره نمودند، در بیت پیش از آخر این گونه صحیح به نظر میرسد: "نای بلبل نتوان بست که بر گل نسراید"
افزون بر این که معنا با "نای" به جای "پای" درستتر خواهد بود، مطابق نسخه خطی که در همین صفحه نیز قابل مشاهده است، "نای" درست است.
صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را
تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید
گر مرا هیچ نباشد نه به دنیا نه به عقبی
چون تو دارم همه دارم دگرم هیچ نباید
چشم عاشق نتوان دوخت که معشوق نبیند
پای بلبل نتوان بست که بر گل نسراید
سعدیا دیدن زیبا نه حرامست ولیکن
نظری گر بربایی دلت از کف برباید
این چهاربیت از این قسمت در وبسایت آوای جاوید توسط حمیدرضا فرهنگ خوانده شده است،آدرس صفحه:
پیوند به وبگاه بیرونی/
درود و سرود پروردگار فرزانه پیروزمند بر فرزانگان رِند پارسا
گنجور نازنین چند روزی از دسترس خارج بود!
اکنون هم با کمک VPN کامیاب به دیدار این اثر زیبا شدم
و از گفتار و سخن دوستان پیروزمندم بهره ها بردم و آموختم
این لطافت که تو داری همه دل ها برباید
وین بشاشت که تو داری همه غم ها بزداید
متاسفانه علیرغم تلاشهای فراوانی که برای تصحیح دواوین بزرگان از شعرا انجام میشود هنوز یک نسخه اصح و قابل استناد از غزلیات حضرت شیخ اجل موجود نیست و علی العموم با رای بزرگان به تصحیح مرحوم فروغی رجود میشود ، در حالیکه همان اساتید محترم تصحیح فوق را دارای اشکالات بسیاری میدانند ، تا نسخهای منقح و پیراسته از غزلیات شیخ بدست نیاید همچنان باید نسخه فروغی را منبع گرفت همچنان که گنجور هم به همین صورت عمل کرده است. علیرغم اینکه در خاطر و اذهان عموم نای بلبل هست ، اینجا به اعتبار نسخه فروغی پای بلبل ذکر شده. البته یک نکته که ذکر آن لازم مینماید آنکه الزاما قرار نیست آنچه در اذهان عموم جای گرفته صحیح باشد و ملاک هم در تصحیح همچنان که همه سروران عزیز که اینجا هستند ، نمیشود به صورت ذوقی عمل کرد.
از اطاله کلام پوزش میطلبم و امیدوارم که به همت استادان ادب شناس و مدقق این سرزمین نسخهای از غزلیات سعدی تهیه شود تا برای اهل تحقیق محل رجوع باشد
از سخنان گهر بار دوستان فرزانه و فرهیخته ام نهایت استفاده را بردم ....
بلا شک این شعر شیخ اجل گنجینه ای است بس گرانمایه ، بر روح و روان پاک سعدی درود باد
گر حلالست که خون همه عالم تو بریزی
آن که روی از همه عالم به تو آورد نشاید ؟
علامت سوال در پایان این بیت واجبه
با تمام وجودم ابتدای شعر به یاد علی بن ابی طالب افتادم
همه آفاق گرفته سخن نیک تو سعدی
دگر ایام نبید که دگر چون تو برآید