نفس آرزو کند که تو لب بر لبش نهی/بعد از هزار سال که خاکش سبو بود
یار هزار سال زنده باشه، عاشق بمیره،خاک بشه،سبو بشه، لبش بر لب یار ...

من در جایی مصرع اول بیت دوم رو با این مضمون دیدم که به نظرم درست تر از مصرع نوشته شده در این سایت می باشد :
ای گل، تو شوخ طبعی بلبل معاف دار
کانجا که رنگ و بوی بود، گفتگو بود

نسخه درج شده درسایت درست است

مصرع دوم بیت اول : هر جا که بگذرد ، همه چشمی بر او بود
بیت 5 ) ای کسی که از همه زیبارویان روزگار زیباتری بیچاره آن عاشقی که سرگشته عشق تو است . گو = گوی در بازی چوگان کاربرد دارد و با ضربه های چوگان به هر طرفی پرت می شود شاعر این حالت را به سرگشتگی تعبیر کرده است .

بیت 6) حیف است چنین موی خوشبو و درازی را گره بزنی و ببندی رها کن تا آغوش و سینه ات را خوشبو کند .
بیت 7 ) گمان می کنم آنکه به تو علاقه ای ندارد آدم نیست بلکه نقشی است که از سنگ و روی ساخته شده است .
منظور شاعر از گم کرده دل ، همان عاشق است . همانطور که در ادبیات به بیدل نیز عاشق می گویند . باری = به هر حال
بیت آخر : سعدی سپاسدار و جفابین و دم مزن یعنی حرف نزن
با همه ظلم و ستمی که می بینی و در مصرع آخر می گویدکه هر چه از دوست رسد نکوست .

ابیاتی از این غزل رو استاد محمد رضا لطفی با نوای تار به همراهی خانم هنگامه اخوان در آواز افشاری که از مشتقات دستگاه شور هست در نهایت زیبائی اجرا کرده اند. دوستان رو توصیه میکنم که حتما گوش کنند این کار زیبا رو.

دوست گرامی،
بیشتر - و شاید تمامی - آثار مشترک و دلنشین اجرا شده توسط بانو هنگامه اخوان و زنده یاد لطفی، اجرای مجدد ترانه ها و آوازهای زنده یاد قمرالملوک وزیری است از جمله اجرای زیبایی که به آن اشاره نمودید ..
توصیه من نیز به شما و سایر دوستان عزیزم شنیدن اجرای فوق العاده زیبا و تاثیر گذار این آثار و به ویژه آواز افشاری این غزل دلکش با صدای روح نواز قمر است..

بر می‌نیاید از دل تنگم نفس تمام
چون ناله کسی که به چاهی فرو بود.

هنگامه اخوان و محمدرضا لطفی
پیوند به وبگاه بیرونی/

سعدی چندین و چندین بار
مستقیم و غیر مستقیم , کسی که عاشق اون (مخاطب مدنظر سعدی) نباشه رو از رده ی انسان خارج میدونه
انسانم آرزوست ...

سعدی به حد رساند قصه زیبای عشق را

شعرش زلال گوارا به گوش وگلو بود