غزل شمارهٔ ۲۴۰
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوانش ها
غزل ۲۴۰ به خوانش حمیدرضا محمدی
غزل ۲۴۰ به خوانش محسن لیلهکوهی
غزل ۲۴۰ به خوانش سعیده تهرانینسب
غزل ۲۴۰ به خوانش پری ساتکنی عندلیب
غزل شمارهٔ ۲۴۰ به خوانش سهیل قاسمی
غزل شمارهٔ ۲۴۰ به خوانش محمدرضا مومن نژاد
غزل شمارهٔ ۲۴۰ به خوانش نازنین بازیان
غزل شمارهٔ ۲۴۰ به خوانش فاطمه زندی
حاشیه ها
معنی این بیت چیست؟:
غرفه در بحر عمیق تو چنان بی خبرم/که مبادا که چه دریام به ساحل نکند
دل اگر تنگ شود
مهر تبدل نکند!
سلام و ارادت
دوستان در بیت چهارم ( ؟ ) علامت سوال در پرانتز به چه معناست یا چه کاربردی دارد !؟
غرقه در بحر عمیق تو چنان بیخبرم
که مبادا که چه دریام (؟) به ساحل نکند
چرا داخل پرانتز گذاشته شده ؟
غیر از پرسشی شدن معنی یا نشانه دیگری دارد !؟
در برخی از شعرها و از شاعران دیگر هم دیده ام
گاهی نقطه چین ( ..........) گاهی علامت سوال ( ؟ )
<< داخل گیومه می دانم به نشانه آوردن تضمین است >>
ولی داخل پرانتز نقطه چین یا علامت سوال را نمی دانم اگر نشانه چیزی است یا معنای خاصی دارد ، ممنون میشم راهنمایی بفرمایید
دل اگر تنگ شود مهر تبدل نکند........!
بیت در معنا و تایپ دارای ایهامه:
در ضبط یغمایی و یوسفی به این شکل اومده:
غرقه در بحر عمیق تو چنان بیصبرم / که مبادا که ز دریام به ساحل نکند
معنی: در دریای عشق تو غرق شدم و چنان بیصبر و قرار شدم که میترسم مبادا ازین دریا به ساحل برسم.
اما اگه بیت رو همینجوری درست فرض کنیم که ظاهرا نسخه فروغیه
غرقه در بحر عمیق تو چنان بیخبرم / که مبادا که چه دریام به ساحل نکند
معنیش میشه در دریای عشق تو چنان غرقم که از خود بیخبرم و به این فکر نمیکنم که ازین دریا به ساحل میرسم یا نه.
* البته برداشتم شخصیه و ممکنه اشتباه باشه.
همچو سعدی که هنر را به لطافت برساند
کس چنین شعبده در ملک تخیل نکند