در بیت اول قافیه آیا « برنخیزد » نیست؟
هم مطابق معنی ست و هم مکرر نخواهد بود چون در بیت آخر « برنریزد » آمده است...

دوست عزیز، این شعر مردف است و نریزد ردیف آن است...
اگر بر نخیزد را اختیار کنیم، به کل شعر از اصول قافیه و ردیف خارج می گردد.

بیت دوم چقدر دلنشینه واقعا. ز پی تو هیچ مرغی نپرد که پر نریزد

به حدیث درنیایی که لبت شکر نریزد
نچمی که شاخ طوبی به ستیزه برنریزد
انگاه که سخن میرانی از لبانت شکر میریزد و آنگاه که با ناز و کرشه میخرامی شاخه و برگ درخت طوبی از رشک زیاد میریزد
بر در مصرع دوم=کوتاه شده برگ و نیز میوه

در مصراع نخست ایهام بسیار زیبایی در ترکیب (شکر نریزد)دیده می شود.
._شکر از لبانت نریزد.
_شکر بی قدر و بی ارزش نشود.

کیه که چشمش به جمال تو روشن شه و دست از دنیا نکشه ❤

گهر است شعر سعدی گهر دگر به چشمش

که زشعر وازفراقت به جز از گهر نریزد