هوش مصنوعی: کیست آن فتنه‌ای که با تیر و کمان می‌آید و آن تیر که به جان آدمی نفوذ می‌کند، چه چیزی است؟

هوش مصنوعی: این فرد نه تنها یک انسان، بلکه موجودی است که سرشار از خوبی و کمال است. ای دل عزیز، عمر خود را هدر نده، زیرا این دنیا گذراست و به سرعت می‌گذرد.

هوش مصنوعی: اگر کسی بداند که در دل دیگران چه می‌گذرد و چه احساساتی دارند، دیگر نخواهد توانست به زیبایی و جذابیت ظاهری آن چهره چون ماه کمری داشته باشد.

هوش مصنوعی: ای نادره‌ی زمان، از روی لطف به ما نزدیک شو در زمانی که عمر در حال سپری شدن است.

هوش مصنوعی: چهره زیبای تو، ای ماه دلربا، به قدری دلنشین و جذاب است که دیگر نیازی به توضیح و بیان حال من نیست.

هوش مصنوعی: تا وقتی که نسیم صبحگاهی دوباره به باغ برگردد، عمر را می‌بینم که مانند درخشندگی برق، سریع از کنار من می‌گذرد.

هوش مصنوعی: سعدی در دلش آتش محبت را احساس کرده است و زمانی که این احساس را به زبان می‌آورد، دودی ایجاد می‌کند که نشان‌دهنده عمق این عشق است.